Η εξάπλωση του Χριστιανισμού

blog counter

ΜΕ ΤΟ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ

 Το χριστιανικό Βυζάντιο υπήρξε ο φωτοδότης του κόσμου. Οι βυζαντινοί ιεραπόστολοι, μεταλαμπάδευαν το φως του ευαγγελίου σ  ὅλο το γνωστό τότε κόσμο, έφθασαν μέχρι τις ερήμους της Σιβηρίας και της Κίνας. Το Βυζάντιο μετέβαλε πολλά ασυγκρότητα και βάρβαρα έθνη σε συγκροτημένα κράτη, όπως τη Ρωσία, την Βουλγαρία, την Σερβία, την Ουγγαρία.Αντίθετα όσοι λαοί βάρβαροι δεν δέχθηκαν την πολιτιστική επιρροή του Βυζαντίου, αυτοί εξαφανίσθηκαν από προσώπου γης, όπως οι Ούννοι οι Πετσενέγοι και άλλοι πολλοί.

Η ΒυζαντινήΕκκλησία, έχοντας συνείδηση της οικουμενικότητας του Χριστιανισμού, διοργάνωσε ένα ευρύ δίκτυο εξωτερικής ιεραποστολής, η οποία κυριολεκτικώς εξημέρωσε απολίτιστους λαούς, ακόμη και ανθρωποφάγους.

ΟΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ

Στο Βυζάντιο, Χριστιανισμός και Ελληνισμός βρίσκουν τήν ἁρμονικότερη σύνθεση καί εκδήλωση, η οποία διαποτίζει όλες τις πτυχές της ζωής του Βυζαντίου.

Τό κράτος που ίδρυσε ο Μέγας Κωνσταντίνος, και το οποίο ήταν ελληνικό, από την πρώτη ημέρα της ιδρύσεώς του παρουσίαζε εθνογραφική ποικιλία.όμως η Κωνσταντινούπολη για αιώνες υπήρξε ο χωνευτήριος λέβητας στον οποίο ακόμη και οι βάρβαροι με το χριστιανικό βάπτισμα και την ελληνική μόρφωση μεταμορφώθηκαν σε βυζαντινούς έλληνες.Η ορθόδοξη χριστιανική πίστη με τον ελληνοχριστιανικό πολιτισμό υπήρξε ο συνεκτικός δεσμός, που συνένωσε τους πολίτες του βυζαντινού κράτους σε μία οντότητα και σε κοινή εκπολιστιστική και ιεραποστολική προσπάθεια.

 ΟΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

Τη στιγμή που η Κωνσταντινούπολη ήταν αληθινή ευρωπαϊκή μεγαλούπολη, η οποία περιέκλειε μέσα στα τείχη της περισσότερα βιβλία και αριστουργήματα τέχνης ἀπό ὅσα εἶχε ολόκληρη η υπόλοιπη οικουμένη, οι μεγάλες σημερινές πρωτεύουσες της Ευρώπης, είτε δεν υπήρχαν, όπως το Βερολίνο, είτε ήταν, όπως το Παρίσι και το Λονδίνο, ελεεινά χωριά

Την περίοδο αυτή στην Ευρώπη οι άνθρωποι ζούσαν ημιβάρβαρη ζωή μέσα σε μια παχυλή αμάθεια και σκοτεινή δεισιδαιμονία. Μετά την πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, διάφορα βαρβαρικά φύλα, όπως οι Ούνοι, Γότθοι και Βησιγότθοι κατέκλυσαν την Ευρώπη. Οι βάρβαροι αυτοί είχαν εκμηδενίσει την ιδέα του νόμου. Οι αρχαίοι άγγλοι, Γάλλοι και Γερμανοί, βρισκόταν ακομη και μέχρι τον 6ο αιώνα σε κατάσταση βαρβαρότητος. Αλλά και στους Σλαβικούς λαούς το ίδιο συνέβαινε. Σε ορισμένες περιοχές, όπως στο Κίεβο, θυσίαζαν ανθρώπους. Στις αρχές λοιπόν των βυζαντινών χρόνων η ανατολική αλλά και η Βορειοδυτική Ευρώπη ζει μέσα στη βαρβαρότητα.

 Η ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΑ ΕΘΝΗ

Μέσα σ  αὐτές τι δύσκολες και βάρβαρες συνθήκες το Βυζάντιο αρχίζει το μεγάλο έργο της εξαπλώσεως του Χριστιανισμού σε Ανατολή και Δύση, Βορρά και Νότο. Με μόνο όπλο την πίστη ότι στο έργο αυτό εχει σύμμαχο τον ίδιο τον Θεό, και με εφόδια τη χριστιανική πίστη και τον ελληνοχριστιανικό πολιτισμό.

Φορείς του Ευαγγελίου δεν ήταν μόνο κληρικοί ειδικών απεσταλμένοι, αλλά κάθε χριστιανός, που έφθανε σε ειδωλολατρική χώρα, σαν επισκέπτης, σαν έμπορος, σαν ναυαγός, σαν αιχμάλωτος.Υπάρχουν παμπολλες περιπτώσεις αιχμαλώτων που έγιναν ιεραπόστολοι. Στα 1.000 χρόνια της ζωής της η Βυζαντινή Αυτοκρατοία δεν έπαυσε να ακτινοβολεί προς όλες τις κατευθύνσεις τη χριστιανική αλήθεια.

 ΣΤΟΥΣ ΔΥΤΙΚΟΥΣ ΛΑΟΥΣ

Στην Αγγλία

Στην Αγγλία ο χριστιανισμός μεταδόθηκε από δύο έλληνες μοναχούς, τον Αυγουστίνο και τον Θεόδωρο τον Ταρσέα.Ο Θεόδωρος πάλεψε με υπεράνθρωπα εμπόδια, τα οποία πρόβαλαν τότε οι βάρβαροι γηγενείς. Περιόδευε τη χώρα, κήρυττε, βάπτιζε, χειροτονούσε ιερείς, ίδρυε μοναστήρια, σχολεία και ανώτερες σχολές. Με το ιεραποστολικό του έργο εξημέρωσε τους κατοίκους, έθεσε τα θεμέλια του πολιτισμού, της ενότητος και της εθνικής ανεξαρτησίας των άγγλων.Η αυλή του Μ. Καρόλου ήταν κέντρο ελληνικής παιδείας, γιατί οι έλληνες μοναχοί είχαν ερθει με ελληνικά χειρόγραφα και δίδασκαν την ελληνική παιδεία.

 Στην Γερμανία

Και στη Γερμανία λόγιοιέλληνες μοναχοί τον 10ο αιώνα δίδαξαν τον βυζαντινό πολιτισμό.

Εάν δεν υπήρχε το Βυζάντιο, η Δύση ποτέ δεν θα έφθανε στην Αναγέννησή της.

ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΥΣ ΛΑΟΥΣ

Σημαντική υπήρξε η επίδραση του Βυζαντίου στους λαούς της Ανατολής και της Αφρικής.

 Στην Αιθιοπία

Θαυμαστός υπήρξε ο εκπολιτισμός της Αιθιοπίας. Δύο αδελφοί, ο Αιδέσιος και ο Φρουμέντιος, συνελήφθηκαν αιχμάλωτοι από τον ηγεμόνα της Αιθιοπίας. Αλλά οι αιχμάλωτοι ελευθέρσαν τον ηγεμόνα  ἀπό την πλάνη των ειδώλων και της βαρβαρότητας.

Μετά από δύο αιώνες, επί Ιουστινιανού, βρίσκουμε το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας σε πλήρη ιεραποστολική ακμή. Οι κάτοικοι της Νουβίας, και οι βάρβαρες φυλές στα βουνά της Αιθιοπίας, οι οποίοι παλαιότερα θυσίαζαν ανθρώπους στον θεό ήλιο, εκπολιτίζονται και αναδεικνύουν χριστιανούς ηγεμόνες. Οι πόλεις γίνονται χριστιανικές και ελληνικά κέντρα, που διατηρούνται για αιώνες.

 Στους Πέρσες

Για τον εκχριστιανισμό της Σκυθίας, της Περσίας και της Φοινίκης έστειλε ιεραποστόλους ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Αυτός και από την εξορία ακόμη οργάνωνε το ιεραποστολικό αυρτό εργο. Πολλά πνευματικά του παιδιά του έστελναν χρήματα, τα οποία τα ξόδευε για την ίδρυση πνευματικών και ιεραποστολικών κέντρων για το φωτισμό των βαρβάρων, και για την οργάνωση έργων προνοίας στα αφιλόξενα μέρη της Αρμενίας.

Επί Ιουστινιανού εκχριστιανίσθηκαν βάρβαρες φυλές, όπως οι Τζάνοι, που ζούσαν με τη ληστεία.

Οι Πέρσες και οι άραβες ηγεμόνες ζητούσαν διαρκώς από το Βυζάντιο μηχανικούς, επιστήμονες, τεχνίτες  και ζωγράφους.Ο πολιτισμός τον οποίο έδωσαν κατόπιν οι άραβες στην Ευρώπη μέσω της Ισπανίας, είναι βυζαντινό δάνειο. Αλλά και το εκπολιτιστικό αυτό έργο είχε ένα μόνιμο υπόβαθρο: το ιεραποστολικό δίκτυο των ορθοδόξων επισκοπών, οι οποίες ιδρύονταν στα μέρη αυτά.

 Στην Κίνα

Το ιεραποστολικό εργο του Βυζαντίου έφθασε μέχρι την Κίνα, όπου το 823 μ.Χ. υπήρχε μοναστηριακό ιεραποστολικό κέντρο, ναοί και αρχιεπισκοπή. Την ίδια εποχή μεταφράστηκαν στην κινεζική γλώσσα χριστιανικά βιβλία και πολλοί Κινέζοι υπέμεναν μαρτυρικό θάνατο για την χριστιανική τους πίστη.

 ΣΤΟΥΣ ΣΛΑΒΟΥΣ

Σημαντικός όμως είναι και ο ρόλος του Βυζαντίου στον εκχριστιανισμό των Σλάβων.

 Στη Σερβία, Κροατία

ήδη επί Ηρακλείου έγιναν οι πρώτες ιεραποστολικές προσπάθειες για τον εκχριστιανισμό των Σέρβων και Κροατών.

 Στη Βουλγαρία

Οι συνέπειες της ιεραποστολής των βυζαντινών ιεραποστόλων φαίνονται καλύτερα ανάμεσα στους Βουλγάρους, οι οποίοι μέσα σε 3 γενιές πήραν θέση ανάμεσα στα πολιτισμένα έθνη. Ο πρώτος αρχιεπίσκοπος Ιωσήφ μετέβη στη Βουλγαρία συνοδευόμενος από τεχνίτες, αρχιτέκτονες, ζωγράφους. Ο γιος του πρώτου χριστιανού βασιλέως ο Συμεών, σπούδασε στην Κωνσταντινούπολη τη ρητορική του Δημοσθένους και τη φιλοσοφία του Αριστοτέλη, διότι στο Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινουπόλεως έρχόταν τότε οι φοιτητές όλης της αυτοκρατορίας και οι ξένοι που ερχόταν από τον αραβικό κόσμο και κάποτε και από την Δύση. Ο Συμεών, όταν επέστρεψε στη Βουλγαρία, ανέθεσε σε μορφωμένους τη μετάφραση διαφόρων ελληνικών έργων, θεολογικών και μη. Συγχρόνως οι έλληνες καλλιτέχνες μύησαν τους Βουλγάρους στα μυστικά της βυζαντινής τέχνης και έτσι δημιουργήθηκε μια βουλγαροβυζαντινή τέχνη. Τότε ήταν ο χρυσός αιώνας του σλαβικού πολιτισμού που διαπλάστηκε πάνω σε βυζαντινά πρότυπα.

 Στην Μοραβία

Σημαντικότατη υπήρξε η ιερποστολική δράση των αδελφών Κυρίλλου και Μεθοδίου κατά τον 9ο αιώνα. Αυτοί ήταν έλληνες από τη Θεσσαλονίκη. Ο Κύριλλος είχε ανώτερη μόρφωση, ήταν μαθητής του Φωτίου και χαρτοφύλαξ του Πατριαρχείου, καθηγητής Φιλοσοφίας και Θεολογίας στη σχολή της Κωνσταντινουπόλεως. Ο Μεθόδιος είχε πρακτικές ικανότητες και χρημάτισε διοικητής σλαβικής επαρχίας. Αυτοί έγιναν απόστολοι των Σλάβων και ιδαιτέρως στη Μοραβία. Γνώριζαν την σλαβική γλώσσα και εφεύραν την γλαγολιτική γραφή παίρνοντας τα περισσότερα γράμματα από την ελληνική γλώσσα. Μετέφρασαν στη σλαβική γλώσσα ολόκληρη σχεδόν την Αγία Γραφή και πάρα πολλά εκκλησιαστικά βιβλία.

έτσι ένας νέος δρόμος άνοιγε στη νότια και κεντρική Ευρώπη για την ελεύθερη διείσδυση του ελληνοχριστιανικού πνεύματος στη Δυτική Ευρώπη.

 Στην Πολωνία

Από τη Μοραβία ο χριστιανισμός μεταδόθηκε στη Βοημία και στην Πολωνία. Η μετάδοση αυτή έγινε από τους μαθητές του Κυρίλλου και Μεθοδίου. Οι χριστιανοί της Βοημίας έδειξαν θαυμαστή πνευματική πρόοδο. αν και οι Πολωνοί ήταν υποκείμενοι στις επιθέσεις από τον φραγκικό και λατινικό κλήρο, ωστόσο ο χριστιανισμός άνθησε στη Βοημία όλο το 10ο αιώνα. Η αυλή της Πράγας έγινε κέντρο ενός προηγμένου πολιτισμού.

Σ  ὅλους τους βαρβαρικούς λαούς το Βυζάντιο δεν έφερνε μόνο τη θρησκεία. Μαζί μ  αὐτήν έφερνε την ιδέα του κράτους, τις μορφές διοικήσεως, το δίκαιο για να ρυθμίζει τις μεταξύ τους σχέσεις, την εκπαίδευση, μέχρι και το κυρίλλειο αλφάβητο με το οποίο θα γραφεί και θα παγιωθεί η γλώσσα τους. έλληνες δάσκαλοι ερχόταν να διδάξουν στα σχολεία. έλληνες ιερείς λειτουργούν στην καινούργιες εκκλησίες φτιαγμένες στο σχέδιο των βυζαντινών και στολισμένες από βυζαντινούς καλλιτέχνες με λαμπρά μωσαϊκά. Τα κύρια έργα της βυζαντινής φιλολογίας μεταφράζονται μετά το Ευαγγέλιο στα σλαβικά και δίνουν έτσι μοντέλα που προετοιμάζουν σε κάθε χώρα την γέννηση της εθνικής φιλολογίας. έτσι όλα τα βάρβαρα έθνη γίνονται πραγματικοί λαοί. Για όλη την ανατολική Ευρώπη, το Βυζάντιο ήταν αληθινά ο μεγάλος παιδαγωγός.

 Στη Ρωσία

Ο χριστιανισμός διαδόθηκε στους Ρώσους κυρίως μετά τη βάπτιση της συζύγου του Ιγώρ, άννης (954 μ.Χ.) και αργότερα του εγγονού της Βλαδιμήρου (987 μ.Χ.) Σημαντικό ρόλο έπαιξε και ο γάμος του με την βυζαντινή πριγκίπισσα άννα, αδελφή του Βασιλείου του Βουλγαροκτόνου.Η Ρωσία εγινε έτσι ένα είδος βυζαντινής αποικίας. Οι Ρώσοι μητροπολίτες ήταν έλληνες, οι ηγεμόνες νυμφεύονταν Ελληνίδες και επισκεπτόταν τον Βόσπορο. Ο Βλαδίμηρος και ο Ιαροσλάβος ίδρυσαν πολυάριθμα σχολεία τα οποία διευθύνονταν από έλληνες κατά το βυζαντινό πρότυπο. Επίσης ίδρυσαν ναούς και μοναστήρια. Σημαντική επίσης υπήρξε η επίδραση του Βυζαντίου στη Ρωσική τέχνη.

Ο χριστιανισμός της Ρωσίας με τη σειρά του επέδρασε, ως ενδιάμεσος κρίκος στη Δύση. Διότι οι πόλεις της ήταν ορθάνοικτες και πολύ γνωστές στη Γερμανία, Γαλλία και Αγγλία. Οι ηγεμόνες της συγγενεύανε με όλες τις ευρωπαϊκές αυλές και η βυζαντινή επίδραση διείσδυσε μέσω τη Ρωσίας.

 ΤΟ ΘΑΥΜΑ

Ο εκχριστιανισμός όλων αυτών των λαών της Ανατολής και της Δύσεως κατά τους Βυζαντινούς χρόνους είναι ένα αληθινό θαύμα, το οποίο οφείλεται στο ιεραποστολικό έργο του Βυζαντίου. Η Εκκλησία έτσι «παρέλαβε αιμοδιψείς λύκους και τους μεταμόρφωσε σε ήμερα και άκακα αρνία. Στις σελίδες της ιστορίας παρελαύνουν ονόματα γνωστών και μεγάλων ιεραποστόλων, που εκπολίτισαν ολόκληρους άγριους λαούς.Αναρίθμητοι όμως είναι οι άγνωστοί ιεραπόστολοι, που κατασπαράχθηκαν από τους κανίβαλους, όπως τα πρόβατα από τους λύκους...». όπου πάτησαν το πόδι τους οι ιεραπόστολοι, τα θαύματα της εξημέρωσης των αγρίων δεν άργησαν να φανούν. Γι   αὐτό, όπως υποστηρίζουν οι ιστορικοί, το εργο των ιεραποστόλων υπήρξε μια από τις δόξες του Βυζαντίου.

  

Η ΕΞΑΠΛΩΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ

ΣΗΜΕΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ

 Οσα μέχρι τώρα ειπωθηκαν στις 2 προηγούμενες εισηγήσεις, αποδεικνύουν ότι δια του ιεραποστολικού έργου της αρχαίας και της βυζαντινής εκκλησίας «λαοί καθήμενοι εν σκότει είδον φως μέγα και τοις καθημένοις εν χώρα και σκιιά θανάτου φως ανέτειλεν αυτοίς».

Αλλά το θαυμάσιο αυτό αποτέλεσμα δεν παρατηρείται μόνο στους πρώτους χριστιανικούς αιώνες η στην βυζαντινή εποχή. Σήμερα το ιεραποστολικό έργο των διαφόρων χριστιανικών δογμάτων κομίζει το φως του Χριστού έως τα πέρατα της οικουμένης.

Ο σημερινός ιεραπόστολος εργάζεται με τούβλα και με ασβέστι, με το φυσερό και το πριόνι τόσο καλά, όσο και με τα κηρύγματα και με την ιατρική πράξη. Ο μοναδικός κοινωνικός εργάτης στις μακρινές χώρες της ιεραποστολής είναι ο ιεραπόστολος. Αυτός διδάσκει στο σχολείο, αυτός χτίζει, νοικοκυρεύει, φωτίζει, εκπολιτίζει. Αυτός συντηρεί σχολεία, ορφανοτροφεία, κατηχητικά σχολεία, κατασκηνώσεις.

1. Από το σύγχρονο ιεραποστολικό έργο

των Δυτικών (καθολικών και Προτεσταντών)

 Η ιστορία του σύγχρονου ιεραποστολικού εργου περικλείει αληθινά σελίδες δόξης, αποστολικής αυταπαρνήσεως και ηρωικού μεγαλείου. Νέοι και νέες με ανώτερη μόρφωση και χαρακτήρα δυνατό, προσόντα που θα μπορούσαν να τους εξασφαλίσουν μια λαμπρή σταδιοδρομία αφήνουν τις πατρίδες τους και πορεύονται σε τροπικές χώρες που μαστίζονται από μεταδοτικές ασθένειες, για να ζήσουν συχνά ανάμέσα σε άγριους ανθρώπους.

Στους καννίβαλους

Στις ένδοξες σελίδες της ιεραποστολής θαυμάζει κανείς όχι μόνο το ψυχικό μεγαλείο των ιεραποστόλων, αλλά γνωρίζει και τους καρπούς της χριστιανικής αναγεννήσεως σε υποδειγματική χριστιανική ζωή των πρώην καννιβάλων και ανθρωποφάγων.

Αναφέρουμε το εξής συγκλονιστικό παράδειγμα:

Σ   ἕνα μέρος της Αφρικής οι καννίβαλοι κτυπούσαν τα κεφάλια των θυμάτων τους σ   ἕνα βράχο. Με τον τρόπο αυτό σκότωναν και καταβρόχθιζαν τους ανθρώπους. Επισκεφθηκαν όμως την περιοχή τους ιεραπόστολοι και κήρυξαν το Ευαγγέλιο. Οι άγριοι οι οποίοι πίστευσαν και βαπτίσθηκαν, λάξευσαν το βράχο του αίματος και κατασκεύασαν κολυμβήθρα, για να βαπτίζουν τα παιδιά τους.

Στους αγρίους της Παταγονίας

ας θυμηθούμε και το παράδειγμα των αγρίων της Παταγωνίας. όταν τους επισκέφθηκε ο Δαρβίνος έχασε κάθε ελπίδα για τον εκπολιτισμό τους. όταν επέστρεψε στην Ευρώπη δήλωσε ότι οι άνθρωποι αυτοί έχουν αποκτηνωθεί ανεπανόρθωτα.Αργότερα ήλθαν στην Παταγωνία ιεραπόστολοι και κήρυξαν το ευαγγέλιο. Οι άγριοι έγιναν ήμεροι και εκπολιτίσθηκαν. Η μεταβολή υπήρξε τόσο καταπληκτική, ώστε ανέπτυξαν ακόμη και ποίηση. Ο Δαρβίνος αφού επισκέφθηκε και πάλι, ομολόγησε το λάθος του, παραδέχθηκε το θαυμαστό γεγονός της μεταβολής τους, της ψυχικής τους μεταμορ-φώσεως και πρόσφερε χρηματικό ποσό για ενίσχυση του ανακαινιστικού ιεραποστολικού έργου.

Σ  ὅλες τις χώρες των χριστιανικών ιεραποστολών βλέπει κανείς τα τρόπαια της χριστιανικής αγάπης. Μέσα στις ζούγκλες και τις σαβάνες, ιατρικοί σταθμοί και νοσοκομεία. Εκεί που ξεκοκκαλίζονταν τα θύματα των ανθρωποφάγων, δένονται τώρα πληγές και θεραπεύονται ασθενείς.

Ιατρική φροντίδα

Αξιόλογη είναι η ιατρική πρόνοια της ιεραποστολικής κινήσεως των νεωτέρων χρόνων. Οι ιεραποστολές διατηρούν νοσοκομεία, ιατρικούς σταθμούς, ορφανοτροφεία, γηροκομεία. όλα αυτά είναι εστίες φωτός στον ειδωλολατρικό κόσμο, ο οποίος ζει κυριολεκτικά στο σκοτάδι.

Η κατάσταση σε πολλές χώρες ιεραποστολής είναι απελπιστική. Η βρώμα, η ψείρα και τα ζώα είναι οι αχώριστοι σύντροφοι των αρρώστων. Ξαπλωμένοι πάνω σε τομάρια, τυλιγμένοι με κουρέλια, βγάζουν άναρθρες κραυγές. έξι και επτά άρρωστοι σ   ἕνα κρεββάτι δεν είναι σπάνιο πράγμα, όταν φουντώσει η επιδημία. Μέσα σε μια τέτοια κόλαση ερχονται οι ιεραπόστολοι με το ιατρικό τους επιτελείο.

Στο νησί των λεπρών

Συγκινητικός είναι ο ύμνος των λεπρών του νησιού Μολοκάϊ, οι οποίοι αναγεννήθηκαν από τον καθολικό Βέλγο ιεραπόστολο Δαμιανό, ο οποίος προσβλήθηκε κι αυτός από την φοβερή ασθενεια και πέθανε λεπρός. έψαλλαν οι λεπροί: «Να η συντροφιά των καλών αδελφών, εμπνευσμένοι από το πνεύμα του, που σαν τον θείον Λυτρωτή δείχνουν σε μας την αγάπη. έτσι δείχνει ο ουρανός την αγάπη του και γλυκαίνει τους πόνους μας. Από τον πόνο, το ξέρουμε, θα φυτρώσει η αιώνια χαρά».

Στις επιδημίες

Συγκινητική είναι η δράση των ιεραποστόλων, όταν οι επιδημίες θερίζουν τους ιθαγενείς. Στην Κίνα ο ιεραπόστολος Πωλ Μίλλερ, ξεκινά με το ποδήλατο, για να μεταφέρει τον ορό στις προσβεβλημένες περιοχές του Κανσού. Περιπλανιέται τρεις μέρες σε αφιλοξένα εδάφη νηστικός, τρέχει την ημέρα και τη νύχτα με το φως του φεγγαριού, περνά ποτάμια χωρίς γέφυρες με το ποδήλατο στην πλάτη. Και μόλις φθάνει αποκαμωμένος, αρχίζει αμέσως τον αγώνα. Εμβολιασμοί, μέτρα καθαριότητος και απομονώσεως, καταπολέμηση πανικού, ταφή των νεκρών και στο τέλος πεθαίνει και ο ιατρός. Και είναι τόσα τα παραδείγματα των χριστιανών γιατρών, που πεθαίνουν πάνω στο καθήκον.

Στις θεομηνίες

Σημαντική είναι η δράση των ιεραποστόλων στις μέρες των θεομηνιών. Ο ιεραποστολικός σταθμός γίνεται τότε εστία φιλανθρωπικής ακτινοβολίας. Εκεί μοιράζεται συσσίτιο στους πεινασμένους. Εκεί νοσηλέυονται οι άρρωστοι. Εκεί καταφεύγουν τα ορφανά και οι απροστάτευτοι.Από κει εκπηγάζει κάθε ενέργεια για τη διατροφή, τη στέγαση, τη νοσηλεία των ασθενών, για την ταφή των νεκρών, για την εύρεση εργασίας των ανέργων, για το ντύσιμο των πτωχών, για το περιμάζεμα των ζητιάνων. Και το αποτέλεσμα; Νέο κύμα ιθαγενών κατακλύζει το ιεραποστολικό σταθμό μόλις τελειώσει η θεομηνία. Το ξεχείλισμα της αγάπης των Χριστιανών τους συγκίνησε βαθειά. Θέλουν κι αυτοί να γίνουν μαθητές του Θεού της αγάπης. Είκοσι ολόκληρα χωριά της Κίνας προσεχώρησαν στον Χριστιανισμό σε μια τέτοια περίσταση. Και για να δείξουν έμπρακτα τη μετάνοιά τους, γκρέμισαν τις παγόδες τους, έκαψαν τα είδωλα, έχτισαν εκκλησίες και χριστιανικά σχολεία, και ύψωσαν το σταυρό στις εισόδους των χωριών.

2. Από το σύγχρονο ιεραποστολικό έργο

της Ορθοδόξου Εκκλησίας

Η πτώση του Βυζαντίου συντέλεσε στη διακοπή του Ορθοδόξου ιεραποστολικού του έργου. όμως και κατά τα νεώτερα χρόνια, δεν έλειψαν τα δείγματα της ορθοδόξου ιεραποστολικής δράσεως τώνΟρθοδόξων Εκκλησιών.

Η Ρωσία

Κατ   ἀρχήν, η Ρωσική Εκκλησία, μετά την πτώσι του Βυζαντίου συνέχισε αξιέπαινα την λαμπρή παράδοση της ιεραποστολής. Ρώσοι ιεραπόστολοι εργάσθηκαν στην Φιλανδία, Εσθονία, Λιθουανία, Αλάασκα, Καμτσάκα, Τουρκεστάν, Κίνα, Κορέα, Ιαπωνία, Μαντζουρία, και λίγο στην Νότια Αμερική.

Στην Ιαπωνία

Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ιαπωνίας ιδρύθηκε το 1871 από τον περίφημο ιεραπόστολο   Αρχιμανρίτη Νικόλαο, μετέπειτα Αρχιεπίσκοπο Καζάτκιν. Η οργανωμένη ιεραποστολική εργασία του μέσα σε λίγα χρόνια είχε να επιδείξη μία μετάφραση της Καινής Διαθήκης, ένα εκδοτικό οίκο, ειδικό συνεργείο συγγραφέων και μεταφραστών, 265 ναούς, 2 οικοτροφεία, 3 περιοδικά, 30, 166 χριστιανούς, 37 ιθαγενείς ιερείς και 129 άλλους ιεραποστόλους. Η Εκκλησία μετά το 1917 συνάντησε πολλές δυσκολίες, για να γνωρίσει και πάλι περίοδο ακμής μόλις το 1952 με την άφιξη του ιερέως Μπεκίζ.

Στην Κίνα

Στην Κίνα μεταδόθηκε η ορθόδοξη πίστη τον 18ο αιώνα από ρώσους ιεραποστολους. Μετά την κομμουνιστική επικράτηση η ρωσική ιεραποστολή ανεκλήθη και η Ορθόδοξη Εκκλησία της Κίνας αναγνωρίσθηκε αυτόνομος από το Πατριαρχείο της Μόσχας. Αριθμεί περίπου 15.000 με 2 ιθαγενείς επισκόπους στο Πεκίνο και τη Σαγκάη. Επίσης στην Κίνα εκδίδεται ορθόδοξο περιοδικό στην κινεζική γλώσσα.

Στην Αλάσκα

Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλάσκας και των νησιών Αλεουτίνων ιδρύθηκε από ρωσική ιεραποστολή του 18ου αιώνος.Εκεί έδρασε ο περίφημος Ιωάννης Βενιαμίνωφ, μετέπειτα επίσκοπος Ιννοκέντιος και στη συνέχεια Μητροπολίτης Μόσχας, ο οποίος διέσωσε την Ορθοδοξία μεταξύ τωνΑλεουτίνων, Κολοχιανών, και Ινδιάνων ιθαγενών. Η Εκκλησία αυτή αριθμούσε 30.000 πιστούς.Ο πατήρ Κωνσταντίνος Γκέστ είναι ο πρώτος εσκιμώος ιερεύς, ο οποίος εξυπηρετεί δεκάδες ενοριών. Επισκέπτεται τακτικώς τα χωρία με λέμβο από δέρματα κατά το καλοκαίρι και με έλκυθρα συρόμενα από ζώα κατά τους χειμερινούς μήνες και κάποτε με ταχυδρομικό αεροπλάνο.

Στην Αρκτική Αμερική

Στην πολική περιοχή της Καμτσάκας και της Αρκτικής Αμερικής το έργο της ορθοδόξου ιεραποστολής ειναι αξιοθαύμαστο.Ο ταπεινός ορθόδοξος ιεραπόστολος οδοιπορεί σε απόσταση 500-600 λευγών, πάνω σε εύθραυστα μονόξυλα, η σε έλκυθρα με τάρανδες και πολλές φορές περπατώντας πεζός, αναζητώντας ανθρώπους, σκορπισμένους εδώ κι εκεί σ   εὐρύχωρες ερήμους η σε νησάκια κυκλωμένα από παγετούς.

Στην Κορέα

Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Κορέας ιδρύθηκε από ρωσική ιεραποστολή στα τέλη του 19ου αιώνος. Στο πόλεμο της Κορέας, η παρουσία Ελλήνων αποτέλεσε σταθμό στο έργο της ιεραποστολής, το οποίο πλέον συνεχίζεται από έλληνα ιεραπόστολο. Ο αριθμός των ορθοδόξων αυξάνεται συνεχώς.

Στην Αφρική

Θαυμαστή είναι και η άνθηση της Ορθοδοξίας στην Αφρική. Ο Θεός ανέδειξε πολλούς εργάτες του Ευαγγελίου, με πρωτεργάτες τον π. Χρυσόστομο Παπασαραντόπουλο στο Κογκό και τον π. Ρουβήμ Μουκάσα στην Ουγκάντα. Στην ιεραποστολική αυτή προσπάθεια συντελεί η πνευματική και υλική ενίσχυση του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και των ορθοδόξων μητροπολιτών της Αφρικής, αλλά και των άλλων ορθοδόξων εκκλησιών.

Επίλογος

Με την σύγχρονη ιεραποστολή το φως του Χριστού μεταδίεδετι σ  ὅλα τα έθνη.Απόδειξη της μεγάλης εκτάσεως του σύγχρονου ιεραποστολικού έργου είναι το γεγονός ότι η Αγία Γραφή έχει μεταφρασθεί μέχρι σήμερα σε 2500 περίπου γλώσσες και διαλέκτους. Το φως του Χριστού μεταδίδεται σ  ὅλα τα έθνη. Μέχρι να γνωρίσουν όλοι οι άνθρωποι το φως του Ευαγγελίου, μέχρι να απλωθεί ο χριστιανισμός σ  ὅλη τη γη.