Σάββατο 10 Φεβρουαρίου 2018

Η διαδικτυακή ιεραποστολική ομάδα -Η μαρτυρία του Χριστού στα σύγχρονα έθνη- απευθύνεται στα μέλη και στους φίλους της

.

  blog counter 
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί, ο  Χριστός εν τω μέσω ημών
Βρισκόμαστε στην αρχή  του νέου πολιτικού έτους (2018) και είναι πολύ σημαντικό να ευχαριστήσουμε τον Ζωοδότη Κύριο για τα μεγάλα και ανεκτίμητα δώρα που μας προσέφερε και μας προσφέρει. Δώρο είναι η ζωή, πολύτιμο και ανεκτίμητο, δώρο ο χρόνος αφού μας δίνει την δυνατότητα να έλθουμε πιο κοντά στον Χριστό για να απολαύσουμε δια της μετανοίας την γλυκύτητα της πνευματικής ζωής.
Η διαδικτυακή μας ομάδα, παρόλες τις αντιξοότητες που παρουσιάστηκαν, συνεχίζει την δραστηριότητά της στο ιεραποστολικό έργο.
Α. Εκδοτική δραστηριότητα.
Με τη Χάρη του Θεού εκδώσαμε μέχρι τώρα 12  συνολικά βιβλία, τα έσοδα των οποίων διατίθενται για ιεραποστολικούς σκοπούς. Κατά την προηγούμενη εκκλησιαστική χρονιά εκδόθηκαν  τρία  νέα βιβλία μας. Συγκεκριμένα.
– Οι Θεομητορικές Εικόνες .Εκδόσεις  ΜΥΡΤΟΣ
-Ο Θάνατος και η πέραν του τάφου ζωή .Εκδόσεις ΑΘΩΣ (Β Έκδοση-επαυξημένη)
-Η Παναγία και οι αλλόθρησκοι.-Εκδόσεις ΓΡΗΓΟΡΗ.
-Ήδη ετοιμάζονται για έκδοση και νέα βιβλία, για τα οποία θα σας ενημερώσουμε προσεχώς.
Τα μέχρι τώρα εκδοθέντα βιβλία είναι τα εξής :
ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΑ - ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΑ
1. Η ΥΠΕΡΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ (εξαντλήθηκε)
2. Η ΠΑΝΤΩΝ ΑΝΑΣΣΑ. Φανερώσεις και θαύματα της Θεοτόκου. (Έχουν γίνει δύο εκδόσεις μέχρι τώρα και έχει μεταφραστεί και στη ρουμανική γλώσσα).
3. Η ΥΠΕΡΜΑΧΟΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ. Η Θεοτόκος στη ζωή της Ρωμιοσύνης.
4. Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ. Η Πρωταϊτισσα του Άθωνα και η ιστορία της. (Ιστορία - Εγκωμιαστικοί λόγοι – Θαύματα - Υμνογραφία)
5. ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ.
6. Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΘΡΗΣΚΟΙ.
ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΑ - ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΑ
7. Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΠΕΡΑΝ ΤΟΥ ΤΑΦΟΥ ΖΩΗ. (Έχουν γίνει δύο εκδόσεις μέχρι τώρα)
8. ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΑ ΣΤΗΝ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΖΩΗ. Εισοδεύοντας στην Ορθόδοξη πνευματικότητα και στο Μυστήριο της Μετανοίας.
9. Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ.
10. ΑΣΚΗΤΕΣ ΤΗΣ ΑΘΩΝΙΚΗ ΒΙΓΛΑΣ.
ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ
- Αγίου Μαξίμου του Γραικού Κανών Παρακλητικός εις το Θείον και Προσκυνούμενον, Πανάγιον και Παράκλητον Πνεύμα. (Εκδόσεις Σταμούλη)
- Παναγία η Παρηγορήτισσα Άρτης (Εκδόσεις Σαϊτης) (Παρακλητικός Κανόνας και σημείωμα σχετικά με το Δεσποτάτο της Ηπείρου).


Β. Διαδικτυακή ιεραποστολική δραστηριότητα.
Ενεργοποιήσαμε στο διαδίκτυο  και άλλα ιστολόγια, για την καλύτερη και πληρέστερη  ιεραποστολική μας παρουσία, έτσι ώστε μέχρι τώρα να λειτουργούν τα παρακάτω  ιστολόγια της ομάδος  με διάφορα θέματα.
1.ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΓΝΩΣΕΩΝ ΚΑΙ ΕΥΣΕΒΕΙΑΣ(Ι)-Πνευματικά θησαυρίσματα  (fdathanasiou.wordpress.com)
2.ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΓΝΩΣΕΩΝ ΚΑΙ ΕΥΣΕΒΕΙΑΣ (ΙΙ)-Μαρτυρία Χριστού. (missionanatolis.wordpress.com)
3.Όσιος Μάξιμος ο Γραικός.Ο Φωτιστής των Ρώσων (maximostrivolis.wordpress.com)
4. e- Ορθόδοξη Παρακαταθήκη (fdimathan.wordpress.com).
5.Θεομητορικό (theomitoriko.wordpress.com)
6.-Η Μαρτυρία του Χριστού στα σύγχρονα έθνη.( orthodoxi-martiria.blogspot.com)
7.Η Ορθοδοξία στον Κόσμο .( ierapostoliko.wordpress.com).ΥΠΟ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ.
8.e-Θεοτοκάριο (e-theotokario.blogspot.com)
9.Κυριακοδρόμιο (kyriakodromio.blogspot.com)
10.e-Μητερικό (miteriko.blogspot.com)
11.Ποιμαντικό.( poimantiko.blogspot.com)
12.Ο Παράκλητος (fdathanasiou.blogspot.com)
Στατιστικά ιστολογίων (Μέχρι 10 φεβ 2018)

α/α
ΟΝΟΜΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ
ΑΡΘΡΑ
ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ
1
ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΓΝΩΣΕΩΝ ΚΑΙ ΕΥΣΕΒΕΙΑΣ(Ι)- Πνευματικά θησαυρίσματα  
4986
2.168.426
2
ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΓΝΩΣΕΩΝ ΚΑΙ ΕΥΣΕΒΕΙΑΣ (ΙΙ)-Μαρτυρία Χριστού.
1075
30983
3
Όσιος Μάξιμος ο Γραικός.
Ο Φωτιστής των Ρώσων
123
2645
4
 e- Ορθόδοξη Παρακαταθήκη
650
6982
5
Θεομητορικό 
249
1147
6
Η Μαρτυρία του Χριστού στα σύγχρονα έθνη.
509
105426
7
Η Ορθοδοξία στον Κόσμο
ΥΠΟ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ
ΥΠΟ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ
8
e-Θεοτοκάριο
787
128940
9
Κυριακοδρόμιο 
107
1563
10
.e-Μητερικό
1270
188689
11
Ποιμαντικό.
327
19958
12
Ο Παράκλητος
161
5982

ΣΥΝΟΛΟ
10244
2.660.741

--------------------------------
-------------------
-------------------

Για την καλύτερη λειτουργία των ιστολογίων λειτουργούμε αντίστοιχες σελίδες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Γ. Οικονομική ενίσχυση ιεραποστολικών κλιμακίων κ.λ.π.
Κατά την διάρκεια της προηγούμενης χρονιάς, με την οικονομική συμβολή μελών και φίλων της ομάδος δραστηριοποιηθήκαμε σε αρκετούς τομείς.  Έτσι:
-Ενισχύσαμε  το Ιεραποστολικό κλιμάκιο της  Μητροπόλεως  Ρουάντα-Μπουρούντι.
-Προσπαθήσαμε να βοηθήσουμε οικογένειες Σύρων  προσφύγων, που ήρθαν στην Ελλάδα καθώς και πρόσφυγες που ζουν στην εμπόλεμη περιοχή της Συρίας. Αυτό το κατορθώσαμε με την σημαντική βοήθεια Σύρου Ορθοδόξου κληρικού.
Για τον σκοπό αυτό συνεργαστήκαμε με τον Ορθόδοξο Ιεραποστολικό Σύλλογο –ΠΟΡΕΙΑ ΑΓΑΠΗΣ που εδρεύει στην Λάρισσα.
Όλα όμως τα παραπάνω δεν θα ήταν κατορθωτά αν δεν υπήρχε συμμετοχή των φίλων και μελών της Ομάδας. Έτσι αισθανόμαστε την ανάγκη  να ευχαριστήσουμε τους επώνυμους και ανώνυμους δωρητές για την εμπιστοσύνη που μας έδειξαν  και  απέδειξαν συγχρόνως για μια ακόμα φορά ότι
«Αν δεν μπορείς να κάνεις σπουδαία πράγματα για τους άλλους, κάνε πολλά μικρά με σπουδαία Αγάπη».
Στην εποχή της μεγαλύτερης οικονομικής κρίσης και ένδειας που διέρχεται η Ελλάδα, με τους εξαντλητικούς φόρους και την υπολειτουργία όλων των κρατικών και κοινωνικών δομών, μας συγκινούν οι ευγενείς δωρητές, που προσφέρουν το υστέρημά τους με σκοπό να διατεθεί στην κάλυψη αναγκών των ιεραποστολικών κλιμακίων.
Νέα Ιεραποστολική δραστηριότητα
Με την Χάρη του Θεού συνεχίζουμε την  προσπάθεια για την ενίσχυση ορθοδόξων ιεραποστολικών κλιμακίων. Αν και η οικονομική κρίση συνεχίζει να δυσκολεύει την προσπάθειά μας ,όμως η αγάπη και ο ζήλος των ευγενών δωρητών  και η εμπιστοσύνη που μας δείχνουν, συνεχίζουν να  σπάνε το φράγμα των αντίξοων καταστάσεων και συνθηκών.
Με αφορμή τις βαπτίσεις των Κατηχουμένων που πραγματοποιούνται Μ.Πέμπτη και Μ.Σάββατο   κάθε χρόνο στις χώρες της Εξωτερικής ιεραποστολής, η διαδικτυακή μας ομάδα- ξεκινάει μια νέα δραστηριότητα, προκειμένου να βοηθήσει το έργο των Ιεραποστόλων της Αφρικής.
Μετά από σχετική  επικοινωνία ,που είχαμε  με συνεργάτη-κληρικό  Ιεραποστολικής Μητροπόλεως της Αφρικής, καθορίστηκε το ποσό των ΔΕΚΑ (10) ΕΥΡΩ για τα έξοδα της βάπτισης ενός παιδιού της Αφρικής.,στο οποίο θα δοθεί το χριστιανικό όνομα που επιθυμεί ο δωρητής.
Ήδη στην συγκεκριμένη ιεραποστολική Μητρόπολη προγραμματίζονται για την Μ.Πέμπτη βαπτίσεις  400 κατηχουμένων.
Τα χρήματα θα συγκεντρωθούν  μέχρι 15 Μαρτίου 2018 και θα αποσταλούν στην Αφρική.
Όσοι επιθυμούν να συμμετέχουν στην δραστηριότητα αυτή μπορούν να καταθέσουν την δωρεά τους στον παρακάτω λογαριασμό.
 Eurobank / 0026-0469-64-0100058162.
(IBAN, GR 6102604690000640100058162
Επειδή θα εκδοθούν και αποδείξεις, παρακαλούμε τους δωρητές να μας γνωστοποιούν τα πλήρη στοιχεία τους (ονοματεπώνυμο και διεύθυνση διαμονής).
Το e-mail επικοινωνίας είναι: fdathanasiou@gmail.com.
Μετά το πέρας της ιεραποστολικής δραστηριότητας θα δώσουμε περισσότερα πληροφορίες για τους ενδιαφερομένους, ώστε να απαντήσουμε σε τυχόν απορίες τους Μπορούν όμως μέχρι τότε να απευθύνονται στο παραπάνω e-mail  επικοινωνίας.
Ευχόμαστε ο Κύριός μας, δια των πρεσβειών της Υπεραγίας Θεοτόκου, να χαρίζει ουράνια αμοιβή στους ευγενείς δωρητές, αλλά να ευλογεί και να δυναμώνει τους ιεραποστόλους, τους ευαγγελιζομένους την ειρήνη στα πέρατα της γης.
Για την διαδικτυακή ομάδα -ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΣΤΑ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΕΘΝΗ-
π. Δημήτριος Αθανασίου



Τρίτη 6 Φεβρουαρίου 2018

Από το Συναξάρι – Ο άγιος Νικόλαος, ο Απόστολος της Ιαπωνίας



blog counter


3 Φεβρουαρίου
Ο άγιος Νικόλαος ο Νέος, ο Απόστολος της Ιαπωνίας, γεννήθηκε το 1836 στο χωριό Μπεργιοζόφσκι (επαρχία Σμολένσκ). Ο πατέρας του, Ιωάννης Καζάτκιν που ήταν διάκονος, καθώς και η μητέρα του που είχε πεθάνει, όταν αυτός ήταν πέντε χρονών, ήσαν αμφότεροι άνθρωποι μεγάλης ευλάβειας. Ο νεαρός γιος τους προσέβλεπε στην στρατιωτική σταδιοδρομία, αλλά κατά τις γυμνασιακές σπουδές του προσανατολίσθηκε οριστικά προς τις μακρυνές ιεραποστολές που η Ρωσσική Εκκλησία αναλάμβανε την εποχή εκείνη. Σκέφτηκε κατ’ αρχήν την Κίνα, αλλά τελικά αποφάσισε να επιλέξει την Ιαπωνία, μετά την ανάγνωση ενός έργου για την κλειστή και μυστηριώδη εκείνη χώρα.
Στα 1860, ενώ φοιτούσε στο τέταρτο έτος της Θεολογικής Ακαδημίας τής Αγίας Πετρούπολης, μία εγκύκλιος της Ιεράς Συνόδου που καλούσε έναν εθελοντή για να αναλάβει εφημέριος στο ρωσσικό προξενείο στο Χακοντάτε, στάθηκε γι’ αυτόν το θεόσταλτο σημείο για την έναρξη της αποστολής του. Τελειώνοντας τις σπουδές του, εκάρη μοναχός παίρνοντας το όνομα Νικόλαος, χειροτονήθηκε διάκονος και εν συνεχεία πρεσβύτερος και αναχώρησε ευθύς για την Άπω Ανατολή. Μετά από ταξίδι δέκα μηνών διαμέσου της Σιβηρίας, έφθασε τελικά στο Χακοντάτε της Ιαπωνίας.
Στην χώρα αυτή με ήθη τόσο ξένα προς τον χριστιανισμό και όπου απαγορευόταν επισήμως το χριστιανικό κήρυγμα, οι συνθήκες για την συγκρότηση μιας ορθοδόξου ιεραποστολής ήσαν ελάχιστα ευνοϊκές. Ο άγιος Νικόλαος έμαθε μόνος την ιαπωνική γλώσσα και μετά από μερικά χρόνια επίμονης εργασίας και εκτεθειμένος πάντα σε μεγάλους κινδύνους από την μεριά των αρχών, μετέστρεψε στην ορθόδοξη πίστη τον σιντοϊστή ιερέα Σαβαμπέ και τον γιατρό Σακαγιά. Με την βοήθεια των πρώτων αυτών νεοφύτων, διακριτικά και χωρίς να ασχολείται τόσο με την μεταστροφή ενός μεγάλου αριθμού Ιαπώνων, αλλά με το να καταστήσει αυτούς που έρχονταν στην Πίστη αληθινούς και απαρασάλευτους χριστιανούς, ο άγιος Νικόλαος κατάφερε να συγκροτήσει μια ολιγάριθμη κοινότητα από δεκαπέντε αυτόχθονους πιστούς. Ο Σαβαμπέ, που πήρε με το ιερό Βάπτισμα το όνομα Παύλος, έγινε αντικείμενο προπηλακισμών από την μεριά των ομοθρήσκων του, συνελήφθη και ρίχτηκε στην φυλακή. Μόλις διέφυγε μάλιστα την θανατική ποινή, χάρις στην κατάργηση των αντιθρησκευτικών νόμων.
Η κατήχηση έθετε αναρίθμητα προβλήματα, ιδιαιτέρως δε η παντελής απουσία μεταφράσεων των ιερών κειμένων στα ιαπωνικά. Για κάποιο διάστημα οι νέοι χριστιανοί έπρεπε να αρκούνται σε μια κινεζική μεταγραφή της Καινής Διαθήκης. Οι μεταφράσεις στα ιαπωνικά της Αγίας Γραφής και των λειτουργικών κειμένων δεν μπορούσαν να γίνουν παρά σιγά σιγά. Ευτυχώς όμως, είχαν κοντά τους τον ίδιο τον άγιο ιεραπόστολο, ως ζωντανό πρότυπο της ευαγγελικής πολιτείας. Η νεαρή κοινότητα δεν προσέκρουε μόνο στην ειδωλολατρία, αλλά και στον παραδοσιακό ιαπωνικό κώδικα τιμής, για τον οποίο εντολές όπως εκείνη της αγάπης για τους εχθρούς έμοιαζαν να αποτελούν μια παραίνεση προς την δειλία.
Μονάχα μετά από δώδεκα χρόνια σκληρής δουλειάς και αφού υπέστη ένα βίαιο διωγμό το 1873, μπόρεσε η ρωσσική ορθόδοξη ιεραποστολή να αναγνωρισθεί επισήμως από την κυβέρνηση, με τον αρχιμανδρίτη Νικόλαο επικεφαλής της. Η έδρα της αποστολής μεταφέρθηκε τότε στο Τόκυο, την νέα πρωτεύουσα της Αυτοκρατορίας, και χάρις στο φλογερό κήρυγμα του αγίου ο αριθμός των πιστών έφθασε σύντομα τους χίλιους με αποστολικά κέντρα στο Ναγκασάκι, το Κιότο και το Χακοντάτε.
Στα 1875 χειροτονήθηκε ο πρώτος ορθόδοξος Ιάπωνας πρεσβύτερος και δέκα χρόνια αργότερα ο άγιος Νικόλαος χειροτονήθηκε πρώτος επίσκοπος της ιαπωνικής Εκκλησίας που αριθμούσε τότε 12.000 πιστούς (1855). Παρά τις υλικές δυσκολίες, στάθηκε δυνατή η ανέγερση ενός λαμπρού καθεδρικού ναού στην καρδιά τού Τόκυο που ονομάσθηκε ο οίκος του Νικολάου. Με ζήλο που γέννησε τον θαυμασμό τού αγίου Ιωάννη της Κροστάνδης, ο άγιος ιεράρχης ίδρυσε σχολεία για την μόρφωση κατηχουμένων και πιστών και το 1878 άνοιξε ιεροδιδασκαλείο για την κατάρτιση του αυτόχθονου κλήρου, όπου εκτός από τις θεολογικές επιστήμες διδάσκονταν η ιαπωνική, κινεζική και ρωσσική γλώσσα με απώτερο σκοπό να μεταφρασθούν όλα τα ιερά κείμενα τα αναγκαία στον χριστιανικό βίο. Παρά το γεγονός ότι μετέδωσε στην νεαρή εκκλησία του όχι μόνο την Πίστη, αλλά και τις παραδόσεις και τα λειτουργικά έθη της ρωσσικής Εκκλησίας, ο άγιος Νικόλας μερίμνησε να εδραιώσει μια αληθινή τοπική Εκκλησία, χρησιμοποιώντας την ιαπωνική γλώσσα, μια εκκλησία βγαλμένη από τους κόλπους του ιαπωνικού λαού και αδιαχώριστη από αυτόν.
Κατά τον ρωσσο-ιαπωνικό πόλεμο του 1905 επέδειξε σχετικώς την αγάπη για το ποίμνιό του, καθώς και την διάκρισή του. Πράγματι, ο κλήρος του ζήτησε από αυτόν την άδεια να τελεί δεήσεις υπέρ του ιαπωνικού στρατού. Ο άγιος Νικόλαος τούς την παραχώρησε, αλλά ο ίδιος δεν συμμετείχε σ’ αυτές, μη δυνάμενος να προσεύχεται για την ήττα της ίδιας του της πατρίδας.
Έτσι, στην μακρινή τούτη χώρα, προφητικά ονομαζόμενη Χώρα του ανατέλλοντος ηλίου, ανέτειλε λαμπρή, χάρις στις προσπάθειες του αγίου Νικολάου, η αυγή τού Ηλίου της Δικαιοσύνης, του Κυρίου μας και Σωτήρος Ιησού Χριστού. Όταν ο άγιος αρχιεπίσκοπος εκοιμήθη εν Κυρίω, στις 3 Φεβρουαρίου 1912, μετά από πενήντα χρόνια ιεραποστολικών μόχθων, η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ιαπωνίας περιελάμβανε 33.000 πιστούς, κατανεμημένους σε 266 κοινότητες, με 35 ιερείς. Αμέσως τιμήθηκε ως άγιος Ισαπόστολος και ο τάφος του έγινε τόπος προσκυνήματος και πηγή χάριτος για τους Ορθοδόξους της Ιαπωνίας.

(Από το βιβλίο: “Νέος Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας”, υπό Ιερομονάχου Μακαρίου Σιμωνοπετρίτου. Φεβρουάριος, 3. Εκδόσεις “Ίνδικτος”)

(Πηγή ηλ. κειμένου: koinoniaorthodoxias.org)

Σάββατο 3 Φεβρουαρίου 2018

Ξενιτεύτηκε γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ. Μία συγκλονιστική, ἀληθινή ἱστορία ἀπό τήν Ταϊβάν



blog counter


τοῦ π. Ἰωνᾶ, ἀρχιμανδρίτη ίεραποστόλου στήν Ταϊβάν
Πρίν ἀπό ἕνα μήνα μᾶς ἐπισκέφτηκε μία κοπέλα ὄχι Ταϊβανέζα. Στή χώρα της  ἀπαγορεύεται ὁ Χριστιανισμός. Ἔμεινε κοντά μας περίπου μία ἑβδομάδα καί μάλιστα εἶχε νοικιάσει ἕνα δωμάτιο στήν περιοχή μας λίγα τετράγωνα πιό κάτω. Εἶχε προετοιμάσει τήν παραμονή της χωρίς νά μᾶς ἐπιβαρύνει σέ τίποτα. Ἐρχόταν ἁπλά κάθε πρωί στήν Ἐκκλησία γιά νά μᾶς γνωρίσει καλύτερα.
Εἶναι τό μοναδικό παιδί μίας οἰκογένειας καί αὐτό διότι δέν ἐπιτρέπεται ἡ ἀπόκτηση δεύτερου τέκνου. Δυστυχῶς  στήν πατρίδα της τιμωρεῖται τό ζευγάρι, ἄν τολμήσει καί φέρει στόν κόσμο δεύτερο παιδί. Κάποια στιγμή θά ἤθελα νά γράψω γιά τό τερατῶδες ἔγκλημα τῶν ἐκτρώσεων στήν Ἄπω Ἀνατολή καί γιά τή σιωπηλή γενοκτονία ἑκατομμυρίων παιδιῶν.
Ἐρευνώντας μόνη της μέσα ἀπό τό διαδίκτυο, γνώρισε τόν Χριστιανισμό. Ἀποφάσισε λοιπόν νά ξενιτευτεῖ σέ ἄλλο κράτος, στό Λάος, γιά νά μπορεῖ ἐλεύθερα νά λατρεύει τόν Χριστό. Στήν Ταϊβάν δέν μποροῦσε νά ἔρθει ἐξ ἀρχῆς, διότι δέν τῆς χορηγεῖτο βίζα. Στό Λάος ξεκίνησε μία καινούργια ζωή ἀπό τό μηδέν. Σπούδασε καθηγήτρια ἀγγλικῶν, δουλεύοντας σκληρά, γιά νά βγάζει τό ψωμί της καί νά μπορεῖ νά εἶναι ἐλεύθερη.
Δέν ξέρω πόσοι ἀπό μᾶς θά μποροῦσαν νά κάνουν μία τέτοια θυσία. Στήν πατρίδα της εἶχε καί καλή δουλειά καί χρήματα ἀπό τούς γονεῖς. Θά μποροῦσε νά κάνει μία ὑπέροχη οἰκογένεια μέ κάποιον νέο ἀπό τούς πολλούς φίλους πού εἶχε. Ὅμως αὐτή τά ἐγκατέλειψε ὅλα γιά τόν Χριστό. Διάλεξε ἕναν διαφορετικό δρόμο. Ἡ πολλή ἀγάπη γιά τόν Χριστό εἶναι πού τήν ἱκανώνει νά κάνει τέτοια θυσία! Θυσία χωρίς καθοδήγηση καί κρατούμενα.
Στήν ἀρχή συνδέθηκε μέ προτεστάντες, σύντομα ὅμως ἀνακάλυψε τήν Ἐκκλησία μας, διαβάζοντας γενικά πράγματα καί ἱστορίες ἀπό τήν ἱστοσελίδα μας καί παρακολουθώντας τά περίπου 2.000 βίντεο, πού ἔχουμε ἀναρτήσει στό youtube. Κατάλαβε ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι ὁ ἀληθινός Χριστιανισμός. Δέν ἦταν εὔκολο… Ἴσως νά ἀναρωτιέστε, γιατί δέν ρωτοῦσε. Μήν τά βλέπουμε ὅμως ὅλα ἀπό τή σκοπιά μας, ἀπό τήν ἀσφάλεια καί τή σιγουριά μας… Ποιόν νά ἐμπιστευτεῖ; Πόσα κύματα προβληματισμοῦ δέν πέρασε γιά νά γίνει Ὀρθόδοξη ἀπό μόνη της!!!
Ἔκλαψα ἀπό συγκίνηση, ὅταν κατάλαβα ὅτι εἶχε διαβάσει ὅλα τά κείμενα τῆς ἱστοσελίδας μας. Στήν πόλη πού ζοῦσε δέν ὑπῆρχε Ἱερός Ναός. Ὁδηγοῦσε καί πήγαινε σέ ἄλλη πόλη, δύο ὧρες μακριά, ὅπου κάποιοι Εὐρωπαῖοι εἶχαν ἕνα δωμάτιο καί τελοῦσαν τή Θεία Λειτουργία. Ἐκεῖ βαπτίστηκε πρόσφατα.
Δυστυχῶς γρήγορα βρέθηκε ἀντιμέτωπη μέ προβλήματα καί σκάνδαλα πού ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἀντιμετωπίζει ἐξ αἰτίας τοῦ ἐθνοφυλετισμοῦ. Οἱ διάφορες Ἐκκλησίες προσπαθοῦν νά γίνουν ἐθνικές καί δέν θέτουν ὡς πρῶτο στοιχεῖο τήν ὀρθόδοξη πίστη. Ἀντί νά διδάσκουν πρωτίστως τόν Χριστό, διδάσκουν τά ἤθη καί τά ἔθιμα τῶν ἐθνῶν τους (κυρίως οἱ Σλάβοι), τά ὁποία χρησιμοποιοῦνται καί πολιτικά ὡς μέσο ἐπιρροῆς. Ἐπιπλέον οἱ διάφορες κοινότητες Εὐρωπαίων ἔχουν τήν Ἐκκλησία ὡς σημεῖο ἐθνικῆς ἀναφορᾶς, ὄχι χριστιανικῆς.
Μέ λύπη μοῦ ἀνέφερε ὅτι τίς Κυριακές ἔρχονται κυρίως Ρουμάνοι καί κάθονται ἔξω ἀπό τόν Ἱερό Ναό. Μέσα πού τελεῖται ἡ Θεία Λειτουργία δέν μπαίνουν. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἕνα δωμάτιο, μέρος ἑνός πολυχώρου μέ καφετέριες, ἑστιατόρια κ.λπ. Ἔτσι ἐνῶ τρῶνε μαζί, στήν Ἐκκλησία μπαίνουν μόνο 4-5 ἄτομα. Καί ὅμως αὐτό τό γεγονός δέν τήν σκανδαλίζει.
Ἀπό τήν ἵδρυση τῆς Ἐκκλησίας μας ἐδῶ στήν Ταϊπέι προσπαθοῦμε νά μήν ἀναφέρουμε τό Greek Orthodox Church (Ἑλληνορθόδοξη Ἐκκλησία) καί νά μήν εἰσάγουμε ἔθιμα ἑλληνικά, ἀλλά νά κηρύσσουμε μόνο τήν ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ. Βέβαια αὐτό μᾶς κόστισε καί τό πληρώνουμε μέχρι σήμερα. Ὅπως γνωρίζετε, οἱ Ρῶσοι δυστυχῶς διέσπασαν τήν Ἐκκλησία μας  μέ ἐπαίσχυντο τρόπο.
Ἡ κοπέλα λοιπόν αὐτή, δουλεύοντας σκληρά ἀπό τή μία πλευρά καί διαβάζοντας ἀπό τήν ἄλλη ἀπό τό διαδίκτυο καί ἀπό διάφορα βιβλία πού μπόρεσε νά παραγγείλει, εἶχε πολλές ἀπορίες. Γιά παράδειγμα, γιατί πρέπει νά ἔχει καλυμμένο μέ μαντήλα τό κεφάλι της, γιατί πρέπει νά γονατίζει τήν Κυριακή στό Εὐαγγέλιο, γιατί δέν μπορεῖ νά κοινωνάει συχνά καί πολλά ἄλλα ἀκόμη πιό σοβαρά ἐρωτήματα. Πρωτίστως ὅμως ἤθελε νά βιώσει τή λατρευτική ζωή καί τήν προσευχή, ὅπως τά ἔβλεπε ἀπό τά βίντεο πού εἴχαμε, ἀπό τίς διδασκαλίες γιά τή νοερά προσευχή, ἀπό τίς διδαχές καί ἀναμνήσεις τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου καί ἀπό διάφορα φιλοκαλικά κείμενα πού εἴχαμε μεταφράσει.
Τή συγκινοῦσε ἰδιαίτερα ἡ Θεία Λειτουργία, πού παρακολουθοῦσε ζωντανά ἀπό τό διαδίκτυο, ὅταν λόγω τῆς δουλειᾶς της δέν μποροῦσε νά πάει Ἐκκλησία τήν Κυριακή. Παρακολουθοῦσε μέ ζῆλο τά τελούμενα ὑπό τοῦ Ἱερέως. Ὁ Χριστιανός λόγω τοῦ χρίσματος, ἔχει τήν εἰδική ἱεροσύνη καί ὀφείλει νά γνωρίζει κάθε λεπτομέρεια τῆς Θείας Λειτουργίας. Δέν πηγαίνει σέ θέατρο οὔτε σέ γήπεδο, ἀλλά ὀφείλει νά συμμετέχει. Δέν ὑπάρχουν κρυφά καί μυστικά στή λατρεία μας. Λυπᾶμαι πού τό λέω, ἀλλά ὑπάρχει ἄγνοια, σκοταδισμός καί κακῶς ἐννοούμενη εὐσέβεια.
Θυμᾶμαι ὅτι ἤμουν παιδί, στό Γυμνάσιο στήν Πάτρα, ὅταν ἕνας καθηγητής μᾶς μοίρασε τό βιβλιαράκι μέ τό κείμενο τῆς Θείας Λειτουργίας. Τοῦ εἴπαμε μετά: «Κύριε, τά περισσότερα τά παραλείπει ὁ παπάς, δέν τά λέει», καί ἐκεῖνος γελώντας μᾶς ἐξήγησε ὅτι τά λέει ἀπό μέσα του.
Ὅλη τήν ἑβδομάδα λειτουργούσαμε κάθε μέρα –ὅπως βέβαια κάνουμε πάντα ἐδῶ–, ἀλλά εἰδικά γι’ αὐτήν. Εἶδε γιά πρώτη φορά ἀπό κοντά τήν προσκομιδή καί μέ δάκρυα στά μάτια μνημόνευσε ὀνόματα. Ἔκλαψε, ὅταν ἔλεγα «Θύεται  ὁ ἀμνός τοῦ Θεοῦ…» καί  μου εἶπε ὅτι αἰσθάνθηκε κάτι, ὅταν ἔνυξα μέ τήν Ἁγία Λόγχη λέγοντας τό «Εἷς τῶν στρατιωτῶν λόγχῃ τήν πλευράν αὐτοῦ ἔνυξε…». Πολλά χρόνια πρίν, κάποιος ἄλλος, πού πρώτη φορά ἔβλεπε τήν προσκομιδή, μοῦ εἶπε ὅτι μόλις ἄκουσε αὐτό τό «ἔνυξε», φώναξε μέσα του: «Μή!», αἰσθανόμενος πόνο.
Ὅσο γιά τή συγκίνηση καί τά δάκρυά της κατά τή Θεία Λειτουργία, τί νά πῶ;  Ἐγώ δέν εἶμαι ἄξιος γιά τέτοιους ἀνθρώπους. Μία βδομάδα τή δίδασκα ἐγώ καί ἡ Πελαγία, κάθε μέρα, ἀπό τό πρωί μέχρι τό βράδυ. Πόσες ἐρωτήσεις, πόσες ἅγιες ἀπορίες, πόσες παιδικές ἐρωτήσεις. Ἐμεῖς νομίζουμε, μέσα στή μακαριότητα πού ζοῦμε, ὅτι εἴμαστε τό κέντρο τοῦ κόσμου καί ὅτι οἱ ἄλλοι πρέπει νά προσαρμόζονται στά δικά μας. Ὅμως, θά πρέπει νά σκύψουμε καί νά ἀκούσουμε ταπεινά τόν κόσμο. Αὐτούς πού δέν ἔχουν γεννηθεῖ μέσα ἀπό τίς δικές μας παραδόσεις, πού δέν ἦταν τυχεροί νά γεννηθοῦν Ὀρθόδοξοι καί νά γνωρίζουν ἀπό τό σχολεῖο ὅσα κουτσά-στραβά ξέρουμε ἐμεῖς. Ἡ κοπέλα αὐτή δέν μᾶς ζήτησε οὔτε μία φορά νά βγοῦμε ἔξω νά δεῖ τήν πόλη, μόνο μαγείρευε λίγο νηστήσιμο φαγάκι καί χαιρόταν πού ἀξιωνόταν νά κοινωνεῖ. Δέν μπορῶ νά πῶ περισσότερα, διότι κωλύομαι ὡς πνευματικός.
Συνέχισε τό ταξίδι της καί μετά ἀπό ἐμᾶς γύρισε στήν πατρίδα της, νά δεῖ τούς δικούς της μετά ἀπό τρία χρόνια, γιατί εἶναι γέροι καί ἔχουν μεγάλο πρόβλημα ὑγείας. Ἐδῶ στήν Ἀνατολή, ὅπως ξέρετε, εἶναι βασικό τό παιδί νά ὑπηρετεῖ τούς γονεῖς ὅταν γεράσουν. Βέβαια εἶναι πλούσιοι καί ἔχουν λεφτά, ὅμως ἠθικά δημιουργεῖται τεράστιο πρόβλημα. Ὡστόσο, αὐτή διάλεξε, γιά νά μπορεῖ νά κοινωνεῖ ἔστω καί σπάνια τόν Χριστό, νά ξενιτευτεῖ καί νά ἀφήσει τά πάντα σάν ἀληθινή μοναχή, χωρίς νά εἶναι μοναχή, γιά τήν ἀγάπη καί μόνο τοῦ Χριστοῦ, ἐλπίζοντας καί πιστεύοντας ὅτι ὁ Θεός θά «σκεπάσει» τούς γονεῖς της.
Ἀπό τότε πού ἔφυγε, γιά μᾶς εἶναι σάν νά μήν ἔφυγε. Θά εἶναι πάντα ἀδερφή μας ἐδῶ. Τῆς εἴπαμε ὅτι θά τῆς μεταδίδουμε τή Θεία Λειτουργία ἐκεῖ πού εἶναι μέσω τοῦ διαδικτύου καί πέταξε ἀπό τή χαρά της. Καί πράγματι, μέσω τῆς τεχνολογίας πήγαινε στό δωμάτιό της καί μέσω τοῦ κινητοῦ τηλεφώνου παρακολουθοῦσε τή Θεία Λειτουργία καί ἀκούγαμε τά δάκρυα καί τούς λυγμούς της. Μᾶς συγκίνησε ἀφάνταστα καί συνδεθήκαμε πολύ μαζί της. Τό εἶπε καί στούς γονεῖς της ὅτι προσεύχεται καί ἐκεῖνοι, ἄν καί ἄθεοι, ἀφοῦ ἀσχολοῦνται μέ δίαιτες καί ὑγιεινή διατροφή, τό δέχτηκαν. Ἄλλωστε δέν θά ἔμενε καί γιά πάντα ἐκεῖ. Τήν καλοπιάνανε.
Μετά ἀπό τρεῖς ἑβδομάδες ξαναγύρισε στή δουλειά της στό Λάος καί παρακαλάει τόν Θεό νά τή φωτίσει, νά δεῖ τί θά κάνει, διότι ἀπό τή μία πλευρά πρέπει νά ἐκπληρώσει τό συμβόλαιό της μέ τήν ἑταιρεία πού ἐργάζεται, ἀφοῦ δέν μπορεῖ νά τό «σπάσει», καί ἀπό τήν ἄλλη πλευρά πρέπει νά ὡριμάσει καί νά διαλέξει μόνη τόν δρόμο της. Γι’ αὐτό σᾶς παρακαλῶ νά προσεύχεστε γι’ αὐτή, νά τή βοηθήσει ὁ Θεός καί νά τήν ὁδηγήσει στό καλύτερο. Προσεύχεστε, ἐπίσης, γιά ὅλα ἐκεῖνα τά ἑκατομμύρια τῶν ἀνθρώπων πού δέν μποροῦν νά ἔχουν τή χαρά τῆς Θείας Λειτουργίας, ὅπως τήν ἔχουμε ἐμεῖς δίπλα στό σπίτι μας, ἤ καί τήν πολυτέλεια νά πηγαίνουμε σέ ρομαντικά ξωκλήσια ἤ καί Μοναστήρια. Πρέπει νά καταλάβουμε ὅτι ὁ Χριστιανισμός δέν εἶναι ὅπως στήν Ἑλλάδα. Ὅλοι μας ἔχουμε τεράστια εὐθύνη ἀπέναντι τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ μας καί θά δώσουμε λόγο γιά ὅσα δέν κάναμε, γιά ὅσα ἁπλά μπορούσαμε νά κάνουμε καί δέν κάναμε γιά τά ἑκατομμύρια τῶν ἀδελφῶν μας ἀνά τόν κόσμο.
Θυμᾶμαι πρίν ἀπό ἕξι χρόνια, κατά τήν τελευταία μου ἐπίσκεψη στήν Ἑλλάδα, ἐκεῖ στήν Ἀθήνα, στήν ὁδό Ἀθηνᾶς, ἐκεῖ πού πουλᾶνε τά ἐκκλησιαστικά εἴδη, πῆγα νά ἀγοράσω ἕνα δισκοπότηρο γιά νά τό ἔχω στήν Ἐκκλησία. Ἐνῶ παζάρευα ἕνα ἀσημένιο γιά νά μή σκουριάζει,  ἦρθε κάποιος ἡλικιωμένος καί ἤθελε νά ἀγοράσει ὁλόκληρο μαρμάρινο δεσποτικό θρόνο, διότι τόν εἶχε τάμα σέ μία Ἐκκλησία καί βέβαια τό κόστος ἦταν χιλιάδες εὐρώ. Τόν εἶδα καί πῆγα νά τοῦ ζητήσω νά μᾶς δώσει κάτι κι ἐμᾶς, πού δέν ἔχουμε τίποτα παρά ἕνα δωμάτιο, ἀλλά ἀπό τήν ἄσχημη  ἀντίδρασή του, μόλις πῆγα νά τοῦ μιλήσω, κατάλαβα καί ἔτσι σταμάτησα. Γι’ αὐτό σᾶς ὑπενθυμίζω νά μήν ξεχνᾶτε ὅ,τι ἔλεγε καί ὁ Ἅγιος Παΐσιος γιά τά σκεύη καί τά τάματα πού στέλνει κανείς στίς Ἐκκλησίες, ὅτι εἶναι πολύτιμα καί ἄχρηστα πράγματα, ἐνῶ θά μποροῦσε νά τά στείλει γιά νά ἀξιοποιηθοῦν γιά τά ἑκατομμύρια τῶν ἀνθρώπων πού δέν γνωρίζουν τόν Χριστιανισμό.
Ἴσως μερικοί ἀναγνῶστες νά μήν ἀντιλαμβάνονται τήν ἀναγκαιότητα τοῦ διαδικτύου καί νά σκανδαλίζονται. Ἔλεγε ὁ Ἅγιος Πορφύριος, ἐάν ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ζοῦσε σήμερα θά εἶχε ραδιοφωνικό σταθμό καί φυσικά ἴντερνετ. Εἶναι ἀλήθεια ὅτι πληρώνουμε πολλά γιά τή διαφήμιση τῶν βίντεο καί τῶν κειμένων, ἀλλά εἶναι κάτι ἀναγκαῖο, γιά νά μποροῦν νά βγαίνουν εὔκολα στά μέσα κοινωνικῆς δικτύωσης. Ὅμως αὐτό εἶναι κάτι γιά τό ὁποῖο θά μιλήσουμε ἄλλη φορά. Ὁ εὐαγγελισμός τῶν λαῶν δέν εἶναι μία ρομαντική ἱστορία ἀλλά ἀπαιτεῖ σκληρή δουλειά, τεχνολογία, ξενύχτι καί χρήματα καί πάνω ἀπ’ ὅλα πολλή προσευχή καί ταπείνωση.
Εὔχεσθε, ἀδελφοί μου.
π. Ἰωνᾶς

Παρασκευή 2 Φεβρουαρίου 2018

Aνακοίνωση της διαδικτυακής ομάδας -Η Μαρτυρία του Χριστού στα σύγχρονα έθνη.ΝΕΑ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ.



24858661857_8d11f9ae24_b
Aγαπητοί εν Χριστώ  αδελφοί, ο Χριστός εν τω μέσω ημών.
Αισθανόμαστε την ανάγκη για μια ακόμα φορά να επικοινωνήσουμε μαζί σας και να σας ευχαριστήσουμε  για την αυθόρμητη και πολύ συγκινητική προσφορά σας, για την ενίσχυση των Ιεραποστολικών φιλανθρωπικών και κοινωνικών σκοπών της διαδικτυακής  Ομάδας  Φίλων της Ορθόδοξης Ιεραποστολής που  ονομάζεται πλέον.
–Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΣΤΑ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΕΘΝΗ.
Η αγάπη σας και η συμπαράστασή  σας είναι αξιέπαινη και συγκινητική. Σας είμαστε ευγνώμονες για την  εμπιστοσύνη που μας δείχνετε  και για την βοήθειά σας, διότι παρέχει μεγάλη ανακούφιση στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι Ορθόδοξες Ιεραποστολές στον κόσμο, στην προσπάθειά τους να ανταποκριθούν στην εκτέλεση της εντολής του Κυρίου “πορευθέντες εις τον κόσμον άπαντα, κηρύξατε το ευαγγέλιο πάση τη κτίσει” (Μάρκ.ιστ).
Η εξέλιξη του ιεραποστολικού έργου, συνδέεται αναπόσπαστα με την αυθόρμητη έκφραση των φιλάδελφων αισθημάτων μας προς τους νεόφυτους αδελφούς μας στην Ορθοδοξία. Πρέπει δε να έχουμε πίστη ότι « Θεού εσμέν συνεργοί » στο έργο της ιεραποστολής, για το οποίο χρειάζεται πολλή προσευχή, ειλικρινής συμβολή και πρόθυμη συμπαράσταση σε όσους κοπιάζουν και μοχθούν. Εμείς «φυτεύομεν και ποτίζομεν. Ο Θεός αυξάνει».
Με την Χάρη του Θεού συνεχίζεται η προσπάθεια για την ενίσχυση ορθοδόξων ιεραποστολικών κλιμακίων. Αν και η οικονομική κρίση συνεχίζει να δυσκολεύει την προσπάθειά μας ,όμως η αγάπη και ο ζήλος των ευγενών δωρητών  και η εμπιστοσύνη που μας δείχνουν, συνεχίζουν να  σπάνε το φράγμα των αντίξοων καταστάσεων και συνθηκών.
Με αφορμή τις βαπτίσεις των Κατηχουμένων που πραγματοποιούνται Μ.Πέμπτη και Μ.Σάββατο   κάθε χρόνο στις χώρες της Εξωτερικής ιεραποστολής, η διαδικτυακή μας ομάδα- ξεκινάει μια νέα δραστηριότητα, προκειμένου να βοηθήσει το έργο των Ιεραποστόλων της Αφρικής.
Η Βάπτιση αποτελεί τη σημαντικότερη στιγμή στη ζωή ενός ανθρώπου. Είναι η στιγμή που αφήνει την πλάνη των ειδώλων και του κόσμου και εντάσσεται στην οικογένεια του Θεού, γίνεται παιδί του Υψίστου.
Μετά από σχετική  επικοινωνία ,που είχαμε  με συνεργάτη Ιεραποστολικής Μητροπόλεως της Αφρικής, καθορίστηκε το ποσό των ΔΕΚΑ (10) ΕΥΡΩ για τα έξοδα της βάπτισης ενός παιδιού της Αφρικής.,στο οποίο θα δοθεί το χριστιανικό όνομα που επιθυμεί ο δωρητής.
Ήδη στην συγκεκριμένη ιεραποστολική Μητρόπολη προγραμματίζονται για την Μ.Πέμπτη βαπτίσεις  400 κατηχουμένων.
Τα χρήματα θα συγκεντρωθούν  μέχρι 15 Μαρτίου 2018 και θα αποσταλούν στην Αφρική.
Όσοι επιθυμούν να συμμετέχουν στην δραστηριότητα αυτή μπορούν να καταθέσουν την δωρεά τους στον παρακάτω λογαριασμό.
 Eurobank / 0026-0469-64-0100058162.
(IBAN, GR 6102604690000640100058162
Επειδή θα εκδοθούν και αποδείξεις, παρακαλούμε τους δωρητές να μας γνωστοποιούν τα πλήρη στοιχεία τους (ονοματεπώνυμο και διεύθυνση διαμονής).Το e-mail επικοινωνίας είναι: fdathanasiou@gmail.com.
Ευχόμαστε ο Κύριός μας, δια των πρεσβειών της Υπεραγίας Θεοτόκου, να χαρίζει ουράνια αμοιβή στους ευγενείς δωρητές, αλλά να ευλογεί και να δυναμώνει τους ιεραποστόλους, τους ευαγγελιζομένους την ειρήνη στα πέρατα της γης.
Για την διαδικτυακή ομάδα -ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΣΤΑ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΕΘΝΗ-
π. Δημήτριος Αθανασίου

AΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ «ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥ» ΓΙΑ ΤΙΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ 2020 ΚΑΙ 2021.

blog counter Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί «ο Χριστός είη εν τω μέσω ημών». Ευχαριστηριακές δοξολογίες οφείλουμε στον «ενανθρωπήσαντα» Θεό μας...