Αποκλειστικό:"Απειλούν να με σκοτώσουν"- Κλείνει ο Ι.Ν.Αγ.Γεωργίου Τριπόλεως Λιβύης

blog counter

Αποκλειστικό - του Κώστα Ζαφειρίου

Φανατικοί μουσουλμάνοι απειλούν  να σκοτώσουν τον μητροπολίτη Τριπόλεως Λιβύης κ. Θεοφύλακτο  και να κάψουν ζωντανούς τους χριστιανούς που εκκλησιάζονται στον ιστορικό ελληνορθόδοξο  ιερό ναό Αγίου Γεωργίου στην Τρίπολη.

«Αν σας βρούμε άλλη φορά εδώ μέσα, θα σας κάψουμε όλους ζωντανούς και εσένα παπά θα σου πάρουμε το κεφάλι», ήταν το τελεσίγραφο προς τους έντρομους  πιστούς της μικρής εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου, ομάδας  μουσουλμάνων  που εισέβαλε στον ιερό ναό, όπως δήλωσε αποκλειστικά στο «ierovima.gr» , ο μητροπολίτης κ. Θεοφύλακτος σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε μαζί του.

«Τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα στην Τρίπολη για τους Ορθοδόξους Χριστιανούς. Με πόνο ψυχής σκέφτομαι να κλείσω τον ιστορικό ναό και να τον ανοίξω το Πάσχα», μας είπε ο 68χρονος μητροπολίτης που βρίσκεται αυτές τις μέρες στη γενέτειρά του την Κατερίνη και συνέχισε: « Το τελευταίο διάστημα δεν έρχεται ούτε ένας χριστιανός στο ναό, γιατί φοβούνται. Και ξέρετε γιατί;  Προ μηνός, ομάδα περίπου δέκα  σαλαφιστών μουσουλμάνων, είναι  οι υπερσυντηρητικοί σουνίτες, εισέβαλαν την ώρα της Θείας Λειτουργίας στο ναό του Αγίου Γεωργίου και ούρλιαζαν πως πρέπει τώρα αμέσως να  αδειάσει η εκκλησία γιατί θα μας κάψουν ζωντανούς. Όταν τους παρακάλεσα να φύγουν από τον ιερό χώρο, εξαγριωμένοι μου απάντησαν πως θα με σκοτώσουν, πως θα με αποκεφαλίσουν…Δεν τους φοβάμαι αλλά από τότε δεν έρχεται ούτε ένας πιστός στην εκκλησία μας. Τις καλές εποχές, το εκκλησίασμα έφθανε και τους 150 πιστούς, ενώ σήμερα ούτε ένας…».

Ο μητροπολίτης κ. Θεοφύλακτος κατά τη διάρκεια της συνομιλίας μας εξέφρασε την λύπη του γιατί τα ελληνικά ΜΜΕ έχουν ξεχάσει την Ιερά Μητρόπολη Τριπόλεως και πώς την τελευταία φορά που τον αναζήτησαν ήταν τότε με την εξέγερση κατά του Καντάφι το 2011.

«Όλοι οι Ορθόδοξοι χριστιανοί και φυσικά και η ελληνική παροικία αντιμετωπίζουμε προβλήματα, γιατί δεν υπάρχει πλέον ασφάλεια. Πριν από δύο μήνες άγνωστοι βεβήλωσαν το ελληνικό νεκροταφείο στην Τρίπολη,  σκορπώντας τα οστά των νεκρών! Ο ναός μας, που βρίσκεται στην Τρίπολη από το 1647, κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή να γίνει παρανάλωμα του πυρός και εγώ αναγκάζομαι να κυκλοφορώ πλέον με πολιτική περιβολή, για να μη με αναγνωρίζουν οι συμμορίες των μουσουλμάνων. Γράψτε τα αυτά, για να μάθει ο κόσμος ότι εκεί χανόμαστε… Χρειαζόμαστε κάθε μορφής στήριξη.»

Να σημειωθεί πως ο Καθεδρικός Ιερός Ναός του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου Τριπόλεως , που έχει λεηλατηθεί το τελευταίο διάστημα αρκετές φορές, είναι ο μοναδικός εν λειτουργία Ορθόδοξος Ναός στην μεγάλη χώρα της Λιβύης και εξυπηρετεί τις πνευματικές και λειτουργικές ανάγκες τόσο των Ελλήνων αλλά και των αδελφών άλλων Ορθοδόξων Κρατών όπως είναι οι Ρώσοι, Βούλγαροι, Σέρβοι ,Ουκρανοί κ.α.

 ΟΣΟΙ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ

ΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΤΡΙΠΟΛΕΩΣ ΛΙΒΥΗΣ

ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΑΡ.ΛΟΓ. 0870300205539

ΙΒΑΝ 2R6404323480000870300205539

ΠΗΓΗ.ierovima

Iranian Family Converted to Orthodoxy in Islamabad

blog counter

Russian Orthodox Church of Pakistan (ROCOR- Moscow Patriarchate)
24/2/13

Islamabad: A family form Iran accepted Orthodoxy. Ayub is a fearless lionhearted man, bold , educated and strong in faith. Fr Adrian met his family in Islamabad and he was excited him by their faith and lives. His wife Teresa and children Francis and Maria are well educated in their faith.

Fr. Cyril Amer (Mission Administrator) and Father Joseph visited capital city of Pakistan Islamabad and welcomed Iranian family into orthodoxy. They lead the Chairsmation of Iranian Family in Islamabad. St. Michael the Archangel orthodox mission has planned to start mission work in capital city of Pakistan sooner or later.

Εκτός ελέγχου οι μουσουλμάνοι στην Αίγυπτο: Κατεδάφισαν Εκκλησία και της έβαλαν φωτιά, λιθοβόλησαν ιερείς και Χριστιανούς– άπραγη η τοπικήαστυνομία....

blog counter

 

Οι μουσουλμάνοι δείχνουν για μία ακόμη φορά το πραγματικό τους πρόσωπο... Οι Χριστιανοί της Αιγύπτου μετατράπηκαν σε θύματα ακόμη μίας ισλαμικής βαναυσότητας, καθώς το απόγευμα της Παρασκευής στο χωριό Sarsena της επαρχίας Fayoum (103 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του κεντρικού Καϊρου) μουσουλμάνοι έβαλαν φωτιά στην Εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, λιθοβόλησαν τον Ναό προκαλώντας εκτεταμένες ζημιές στον θόλο του, κατέστρεψαν τον Σταυρό στην κορυφή του θόλου, κατεδάφισαν μέρη του εσωτερικού του Ναού και κατέστρεψαν όλα τα Εικονίσματα.

Η επίθεση προκλήθηκε από Σαλαφιστές μουσουλμάνους οι οποίοι παρότρυναν τους χωρικούς να καταστρέψουν την Εκκλησία επειδή αποτελεί «έναν άνομο γείτονα των μουσουλμάνων που κατοικούν στην περιοχή και για αυτό τον λόγο θα πρέπει να μετακινηθεί». Οι μουσουλμάνοι απαίτησαν την μετακίνηση της Εκκλησίας μακρυά από τις οικίες όπου κατοικούν ισλαμιστές και δεν επιτρέπουν πλέον στον πάστορα Domadios να εισέλθει στο Ναό. Η αστυνομία της περιοχής στεκόταν άπραγη σε όλα αυτά τα θλιβερά γεγονότα, παρότι βρισκόταν μπροστά στις αποτρόπαιες αυτές σκηνές. 

Η Εκκλησία του Αγίου Γεωργίου χτίστηκε στα μέσα της δεκαετίας του ’80 – 200 οικογένειες Κοπτών Χριστιανών παρακολουθούν τις λειτουργίες της Εκκλησίας. Πρίν από τρείς μήνες οι μουσουλμάνοι άνοιξαν τρύπα στον ναό ώστε να παρακολουθούν τις δραστηριότητες στο εσωτερικό του. Πρίν από μερικές ημέρες οι ισλαμιστές απαίτησαν να μετακινηθεί η εκκλησία και αρνήθηκαν την προσφορά της Εκκλησίας να αγοράσει την οικία του μουσουλμάνου γείτονα. 

Οι επικεφαλείς της επαρχιακής αστυνομίας μετέβησαν στο χωριό προσπαθώντας να συμφιλιώσουν τον Πάστορα της Εκκλησίας και τους εξαγριωμένους μουσουλμάνους. Οι μουσουλμάνοι αρνήθηκαν όλες τις προτάσεις, αποχωρώντας από την συνάντηση. Πολύ σύντομα, και υπό την παρουσία της αστυνομίας, εκατοντάδες μουσουλμάνοι ξεκίνησαν να συγκεντρώνονται πετώντας τούβλα στον Ναό – οι αστυνομικοί δεν έκαναν ουδεμία προσπάθεια να τους σταματήσουν... 

Ο αγριεμένος όχλος σκαρφάλωσε στον θόλο της εκκλησίας, κατεδαφίζοντάς τον και τυλίγοντάς τον στις φλόγες... Ο θόλος κατέρρευσε εντός της φλεγόμενης Εκκλησίας προκαλώντας τεράστιες ζημιές στο εσωτερικό του... Όλα τα Εικονίσματα των Αγίων καταστράφηκαν από την ανεξέλεγκτη μανία του ισλαμικού όχλου...

Εδώ στο pentapostagma.gr θεωρούμε ότι οι ισλαμικές βαναυσότητες θα συνεχίσουν δυστυχώς να μας γεμίζουν με θλίψη– στους καιρούς που ζούμε οι Χριστιανοί αντιμετωπίζουν ολοένα και μεγαλύτερους και αγριότερους διωγμούς και οι μουσουλμάνοι δεν θα σταματήσουν τις ωμότητες αν δεν επιβληθεί πλήρως ο ισλαμικός νόμος κατά των Χριστιανικών μειονοτήτων....

pentapostagma

ΤΟ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟ ΑΓΙΑΣΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΗΝ ΣΕΒΑΣΤΕΙΑ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ

blog counter

Νίκου Χειλαδάκη

Τουρκολόγου-Δημοσιογράφου-Συγγραφέως

     Στο κέντρο της Μικράς Ασίας και συγκεκριμένα στην περιοχή της Σεβάστειας, η οποία ονομάζονταν Ντιβριγκί, υπήρχε από τους πρώτους αιώνες της εξάπλωσης του χριστιανισμού ένα μεγάλο θρησκευτικό κέντρο που είχε αναπτυχτεί γύρω από έναν μεγαλοπρεπή ναό του αρχαγγέλου Μιχαήλ και το περίφημο και γνωστό από τότε θεραπευτικό του αγίασμα.

Όπως μας πληροφορεί το συναξάρι των αγίων Μιχαήλ και Γαβριήλ, ζούσε κάποτε στην Κωνσταντινούπολη ένας μεγάλος άρχοντας που τον έλεγαν Στούδιο. Αυτός κάποτε αρρώστησε και κινδύνευε να πεθάνει χωρίς να μπορεί κανένας γιατρός να τον θεραπεύσει. Όταν ήταν άρρωστος πήγε στην Πόλη κάποιος Γουλέων από τα Γέρμια για να τον επισκεφτεί. Αυτός ο Γουλέων του διηγήθηκε ότι στα Γέρμια υπήρχε ένα αγίασμα επ’ ονόματι του Αγίου στρατηγού Μιχαήλ και ότι πήγαινε εκεί κόσμος και θεραπεύονταν από κάθε αρρώστια.

Η θεραπεία γίνονταν κατά τον εξής τρόπο: Υπήρχαν στο νερό του αγιάσματος μικρά ψάρια τα οποία έγλειφαν το σώμα του ασθενούς και εύρισκε αυτός θαυματουργικά την υγεία του. Μόλις άκουσε αυτό ο Στούδιος πίστεψε ότι με τη βοήθεια του Θεού μπορεί να γίνει καλά. Πήγε λοιπόν εκεί με πολλούς άλλους ασθενείς πλημμυρισμένους από πίστη. Μόλις μπήκε στο αγίασμα εκείνο αμέσως έγινε καλά όχι μόνο αυτός, αλλά και….

όλοι οι άλλοι ασθενείς που είχαν φτάσει εκεί μαζί με αυτόν με ελπίδα και πίστη.

Μόλις είδε ο άρχοντας Στούδιος τόσα θαύματα συγκλονισμένος από τα υπερφυσικά αυτά αποτελέσματα ξόδεψε την περισσότερη σχεδόν περιουσία του και έκτισε από ευγνωμοσύνη και ευλάβεια μία μεγάλη εκκλησία. Άφησε κατόπιν εισοδήματα πολλά σε εκείνο τον ναό και κάθε μέρα όποιος ασθενής πήγαινε με πίστη εύρισκε τη θεραπεία του. Πολλοί τυφλοί βρήκαν τα τελευταία χρόνια το φως των ματιών τους και χωλοί περπάτησαν χάρις στο αγίασμα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ.

Στην περιοχή αυτή κτίστηκε ένας περίλαμπρος ναός του αγίου Μιχαήλ που δέσποζε σε όλη την κεντρική Μικρά Ασία και ήταν τόπος προσκυνήματος από πολλές περιοχές. Η λατρεία του αρχαγγέλου είχε αναπτυχτεί σε μεγάλο βαθμό όχι μόνο στην περιοχή της Σεβάστειας, αλλά και σε άλλες περιοχές της Μικράς Ασίας, σε σημείο μάλιστα που πολλοί ιστορικοί της εποχής μίλησαν για αγγελολατρία που είχε διαδοθεί σε όλη τη Μικρά Ασία. Δυστυχώς ο ναός αυτός καταστράφηκε, όπως αναφέρεται, περίπου τον ενδέκατο αιώνα, όταν είχε αρχίσει ο σταδιακός εξισλαμισμός της περιοχής.

Αλλά επειδή οι κάτοικοι ήταν επί αιώνες χριστιανοί και είχαν διαποτιστεί από το ελληνοχριστιανικό φρόνημα, ο εξισλαμισμός αυτός ήταν καθαρά επιφανειακός.

Έτσι η περιοχή έγινε το κέντρο των Αλεβιτών, δηλαδή της μουσουλμανικής εκείνης αίρεσης που πολλοί την ανάγουν στην ελληνορθόδοξη παράδοση της Μικράς Ασίας και μέχρι σήμερα διακρίνουν έντονα τις ρίζες από την αυτή την ελληνορθόδοξη παράδοση, όπως το ότι κράτησαν τον θεσμό της εξομολόγησης και ένα είδος κοινωνίας με νερό και τυρί.

Οι Αλεβίτες αποτελέσαν ένα καθαρά ξεχωριστό κλάδο του Ισλάμ που ποτέ δεν είχε καλές σχέσεις με το «ορθόδοξο» Ισλάμ. Μέχρι σήμερα η Σεβάστεια αποτελεί το κέντρο του μικρασιατικού αλεβιτισμού και, όπως αναφέρουν και οι επίσημες στατιστικές, περίπου το 80% του σημερινού πληθυσμού της περιοχής ακολουθεί το αλεβιτικό δόγμα και αντιστέκεται σταθερά στον πλήρη εξισλαμισμό του. Αυτή η κατάσταση δημιουργεί συχνά μεγάλα προβλήματα στο τουρκοϊσλαμικό κατεστημένο.

Είναι γνωστά τα γεγονότα του 1993, όταν στις 2 Ιουλίου στο ξενοδοχείο Μαντιμάκ της Σεβάστειας είχε συγκεντρωθεί μεγάλο μέρος της αλεβιτικής διανόησης της Τουρκίας σε μία σημαντική ημερίδα υπό την ηγεσία του μεγαλύτερου ιδρύματος των Αλεβιτών της Τουρκίας, του «Πολιτιστικού Ιδρύματος Πιρ Αμπντάλ Σουλτάν». Ανάμεσά τους και ο γνωστός Τούρκος συγγραφεύς, Αζίζ Νεσίν, καθώς ο γνωστός Τούρκος συνθέτης, Ζουλφού Λιβανελί. Το γεγονός αυτό προκάλεσε τη μανιασμένη αντίδραση των Γκρίζων Λύκων που οργάνωσαν μία κατευθυνόμενη διαδήλωση έξω από το ξενοδοχείο το οποίο πυρπολήσανε, με αποτέλεσμα δεκάδες Αλεβίτες να βρούνε τραγικό θάνατο. Ο συνολικός απολογισμός ήταν 51 νεκροί και δεκάδες τραυματίες ενώ έγιναν καταγγελίες για την στάση της αστυνομίας και της πυροσβεστικής, που σκόπιμα αργοπόρησαν να επέμβουν με συνέπεια να αυξηθεί τραγικά ο αριθμός των θυμάτων. Έκτοτε η 2 Ιουλίου έχει καθιερωθεί από τους Αλεβίτες της Τουρκίας ως ημέρα μνήμης των θυμάτων του Μαντιμάκ και κάθε χρόνο εκείνη τη μέρα οργανώνονται μεγάλες διαδηλώσεις και πορείες στην Σεβάστεια εις ανάμνησιν των τραγικών θυμάτων του μουσουλμανικού φανατισμού.

Το ίδιο το μέρος που βρίσκονταν ο ναός του Αγίου Μιχαήλ καθώς και το θαυματουργό αγίασμα, μετά την τελική επικράτηση των Οθωμανών παρέμεινε στην αφάνεια και για πολλούς αιώνες ήταν άγνωστο, καθώς είχε σκεπαστεί με εκατοντάδες καλαμιές που είχαν κατακλύσει την υδροφόρο αυτή περιοχή.

Αλλά το 1917 έγινε ένα μεγάλο θαύμα και το αγίασμα ξαναήρθε στην επικαιρότητα. Ένας χωρικός κυνηγός που κυνηγούσε στην περιοχή κοντά στη γούρνα με τα ψαράκια και το θαυματουργό αγίασμα, τραυματίστηκε και, αφού ανακάλυψε μέσα από τις καλαμιές τη γούρνα με το αγιασμένο ζεστό νερό, την πλησίασε για να πλύνει την πληγή του. Εκεί έκπληκτος είδε ότι τον πλησίασαν από το πουθενά κάτι μικρά ψαράκια και άρχισαν να γλείφουν απαλά την πληγή του, η οποία πολύ γρήγορα μετά από την επέμβαση των μικρών ψαριών έκλεισε με θαυματουργικό τρόπο προς μεγάλο θαυμασμό του απλού χωρικού. Από τότε και άλλοι χωρικοί της γύρω περιοχής άρχισαν να επισκέπτονται τη γούρνα με το αγίασμα για να το εξετάσουν και να θεραπεύσουν κάποιες πληγές. Τα θαυματουργά και αγιασμένα ψαράκια είχαν ξαναρχίσει το άγιο ιαματικό και θαυματουργό τους.

Πέρασαν κάποιες δεκαετίες και το έργο των ψαριών άρχισε να γίνεται ευρύτερα γνωστό. Έτσι το 1961 για πρώτη φορά ενδιαφέρθηκε και επίσημα η τοπική διοίκηση της Σεβάστειας. Αφού τότε εξέτασαν τη γούρνα και τα μικρά ψαράκια, έκτισαν το πρώτο κατάλυμα για τους αρρώστους που έρχονταν να θεραπευτούν στο νερό με το αγίασμα του αγίου Μιχαήλ.

Το 1983 ενός Τούρκος δημοσιογράφος δημοσίευσε ένα αποκαλυπτικό ρεπορτάζ για τη γούρνα με τα θαυματουργά ψαράκια και το γεγονός έγινε από τότε ευρέως γνωστό σε όλη την Τουρκία.

Από τότε και κυρίως το 1988, το τουρκικό κράτος αποφάσισε να εκμεταλλευτεί το θαυματουργό αυτό αγίασμα. Άρχισαν να κτίζονται οι πρώτες μεγάλες ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις που δέχονταν τους αρρώστους από όλη πλέον την Τουρκία, οι οποίοι έρχονταν για να κολυμπήσουν στο θαυματουργό αγίασμα του αγίου Μιχαήλ και να θεραπευτούν από πολλές αρρώστιες, όπως αρθριτικά, δερματοπάθειες, ψωρίαση, διάφορες μυοπάθειες και μυαλγίες, γυναικολογικές αρρώστιες, εντερικά, παθήσεις του αίματος, ακόμα και ψυχοσωματικές παθήσεις και πολλές άλλες αρρώστιες, προκαλώντας σιγά σιγά το διεθνές ενδιαφέρον. Τα ψαράκια μάλιστα αποκαλούνται από τους τουρκικούς τουριστικούς οδηγούς σαν τα «ψαράκια γιατροί». Η θεραπεία γίνεται, όπως αναφέρουν οι ίδιοι οι Τούρκοι, με την είσοδο του ασθενούς στις δεξαμενές που έχουν τώρα πολλαπλασιαστεί και αμέσως τους πλησιάζουν τα μικρά ψαράκια που μέχρι τώρα κανείς δεν έχει μπορέσει να εξηγήσει από που έρχονται. Τα ψαράκια αρχίζουν να τους γλείφουν και να τους τσιμπάνε απαλά. Το τσίμπημα αυτό προκαλεί και τη θεραπεία των ασθενειών τους.

Οι ιαματικές ιδιότητες αυτού του θαυματουργού αγιάσματος που είχε ξανά ξυπνήσει μετά από τόσους αιώνες, είχαν αρχίσει να γίνονται γνωστές και στο εξωτερικό και τα τελευταία χρόνια άρχισαν να έρχονται Γερμανοί, Ρώσοι, Ουκρανοί και άλλοι, που πάσχουν από διάφορες ανίατες ασθένειες και εκεί μέσα στη γούρνα που έχει αγιαστεί από τον ίδιο τον αρχάγγελο Μιχαήλ βρίσκουν τη θεραπεία τους. Βέβαια οι Τούρκοι δεν αναφέρουν στα διαφημιστικά φυλλάδιά τους την προέλευση αυτών των θαυματουργικών μικρών ψαριών, αλλά η ιστορία δεν μπορεί να λησμονηθεί καθώς το μέρος εκείνο ήταν τόπος αγιασμένος και τόπος προσκυνήματος επί πολλούς αιώνες των ελληνορθόδοξων κατοίκων της κεντρικής Μικράς Ασίας, γι αυτό και είχε αγιασθεί από τον αρχάγγελο Μιχαήλ.

Τα τελευταία χρόνια έχουν κτιστεί μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες στην περιοχή γύρω από τις αγιασμένες δεξαμενές με τα θαυματουργικά «ψαράκια γιατρούς», κάνοντας την περιοχή το επίκεντρο του τουρκικού ιαματικού τουρισμού και όλα αυτά από την αγιασμένη γούρνα του αρχάγγελου Μιχαήλ και το αγίασμά του.

Θαυμαστή επέμβαση Αγίου Νεκτάριου στην Κορέα

blog counter

Κυριακή πρωί. Ο ιερός ναός του Αγίου Νικολάου στη Σεούλ μοιάζει να «λάμπει» λουσμένος στις ανταύγιες αυτού του ηλιόλουστου φθινοπωρινού πρωινού. Ο θεοφιλέστατος Επίσκοπος Ζήλων κ. Σωτήριος, και άλλοι δύο ιερείς -ο π. Aντώνιος Woo και ο π. Αμβρόσιος Ζωγράφος- βρίσκονται ήδη στο ναό και προσκομίζουν. Ο Αναγνώστης διαβάζει την Α’ Ώρα.

Μετά το άναμα του κεριού στο μανουάλι του νάρθηκα, κατευθύνομαι προς την θαυματουργή, παλαιά ρωσσική εικόνα Tης Παναγίας που βρίσκεται αριστερά του Τέμπλου. Γονατίζω, προσκυνώ τη χάρη Tης και Tης ανοίγω διάπλατα την καρδιά μου. Σήμερα το πρωί νιώθω μια ανεξήγητα μεγάλη κι ασυγκράτητη χαρά να πλημμυρίζει την ύπαρξή μου. Την παρακαλώ, την ευχαριστώ…

Καθώς απομακρύνομαι από την εικόνα Tης Παναγίας, διαπιστώνω πως μέσα στο ναό κάνει κρύο. Αποφασίζω να πάω στο δωμάτιό μου για να φορέσω μια πιο ζεστή ζακέτα. Έτσι, βγαίνω από το ναό. Μόλις όμως βρέθηκα στην άκρη του πλατύσκαλου ένιωσα κάτι σαν σπρώξιμο, παραπάτησα και άρχισα να κατεβαίνω με κουλουριασμένο το σώμα ένα -ένα τα σκαλιά της εκκλησίας. Όταν έφτασα στο τελευταίο σκαλί, το σώμα μου είχε πάρει το σχήμα του σαλιγγαριού. Στην προσπάθειά μου να σηκωθώ -δεν υπήρχε κανείς στην αυλή εκείνη την ώρα-ένιωσα πολύ δυνατούς πόνους στη βάση του αυχένα και στο κέντρο της σπονδυλικής στήλης. Σιγά – σιγά και με προσεκτικέςκινήσει έπιασα με τά δυο χέρια το κεφάλι μου για να το στηρίξω και σηκώθηκα. Με δυσκολία κατευθύνθηκα στον ξενώνα που βρίσκεται δίπλα από το ναό για να ζητήσω βοήθεια από δυο Ελληνίδες, οι οποίες τις μέρες εκείνες συνέπεσε να βρίσκονχαι στο Ιεραποστολικό κέντρο, την κ. Μαρία Γιαννούδη από την Αυστραλία και την αγιογράφο κόρη της, Δωροθέα. Τρόμαξαν όταν με είδαν. Τους εξήγησα τι είχε συμβεί. Με έβαλαν να καθίσω σε μια καρέκλα. Η κ. Μαρία μου κρατούσε ακίνητο το κεφάλι, ενώ η Δώρα έτρεξε για να ζητήσει βοήθεια.

Σε λίγο καταφθάνει η Δώρα με τον Κορεάτη θεολόγο Γιοχάν Πάρκ οι οποίοι κάνουν ό,τι μπορούν για να αντιμετωπίσουν την κατάσταση. Τους παρακάλεσα να μη πουν τίποτε στο θεοφιλέστατο και στους ιερείς για να μή δημιουργηθεί κανένα πρόβλημα την ώρα της Θείας Λατρείας. Όμως διαπίστωσα πως ήταν ήδη αργά. Είχαν κιόλαςενημερωθεί, και είχαν δώσει εντολή να κληθεί ασθενοφόρο για μεταφορά μου σε νοσοκομείο. Όταν μετά από λίγη ώρα ήρθε το ασθενοφόρο, οι τραυματιοφορείς μου ακινητοποίησαν το σώμα, από το κεφάλι μέχρι τη μέση, με ένα ειδικό ορθοπεδικό γιλέκο και κολλάρο και με μεχέφεραν στο πιο κοντινό νοσοκομείο της Σεούλ, το «St. Francis», του Πανεπιστημίου “YONSEI”. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής πονούσα αφόρητα και προσευχόμουν στον άγιο Νεκτάριο ζητώντας τη βοήθειά του. Στο ασθενοφόρο μαζί μου βρισκόταν η κ. Μαρία, η Δώρα, ο Γιοχάν και μια Ρουμάνα οδοντίατρος, η Άνκα, η οποία κάνει μεταπτυχιακές σπουδές στη Σεούλ. Τελικά φτάσαμε στο νοσοκομείο και με πήγαν στα έκτακτα περιστατικά όπου και με παρέλαβαν οι γιατροί. Μετά από τη συμπλήρωση των προσωπικών μου σχοιχείων με μετέφεραν στον ειδικό θάλαμο για digital ακτινογραφίες. Όταν ολοκληρώθηκε η διαδικασία των εξετάσεων, με πήγαν με το φορείο σε μια αίθουσα με πολλούς ασθενείς και περιμέναμε τα αποτελέσματα. Καθώς περνούσε η ώρα, ένιωθα την πλάτη, τά πόδια και το αριστερό μου χέρι μουδιασμένα.

Μετά από λίγη ώρα, ήρθε ένας νευροχειρουργός, ο οποίος μου είπε πως οι εξετάσεις έδειχναν ότι έχω τραυματισθεί στον αυχένα και στη σπονδυλική στήλη και θα χρειασθώ εγχείρηση. Όταν άκουσα τη διάγνωση με έπιασε ένα βουβό κλάμα και αμέσως έτρεξα νοερώς στο μοναστήρι του αγίου Νεκταρίου στην Αίγινα και έπεσα γονατιστή μπροστά στα ιερά λείψανά του παρακαλώντας τον να αποτρέψει την εγχείρηση γιατί κάτι τέτοιο θα δημιουργούσε μεγάλη ανωμαλία στην εδώ ιεραποστολή, κι αυτό δεν θα το άντεχα.

Έμεινα πολύ ώρα μόνη, ακινητοποιημένη στο φορείο, έχοντας την οδοντίατρο δίπλα μου, η οποία μου μετέφραζε από τα κορεάτικα τι έλεγαν οι γιατροί και οι νοσοκόμες. Στην προσπάθειά της να με παρηγορήσει μου έλεγε πως όταν χειρουργηθώ θα έρχεται να με βλέπει καθημερινά, διότι έκανε πρακτική εξάσκηση σ’ αυτό το νοσοκομείο. (Στο σημείο αυτό θέλω να αναφέρω το γεγονός ότι η Κορεάτισσα νοσοκόμα που με είχε αναλάβει, ονόματι Kim Young, μιλούσε αγγλικά και με εξυπηρετούσε με πολλή στοργή και αγάπη. Βλέποντάς με να κάνω το σημείο του σταυρού και να προσεύχομαι, με ρώτησε από που είμαι. Όταν της είπα από την Ελλάδα, χάρηκε και μου ανέφερε πως ήταν κι αυτή Χριστιανή και πως τον περασμένο χρόνο είχε επισκεφθεί την Ελλάδα και είχε προσευχηθεί σε πολλά από τα μικρά εκκλησάκια της Αθήνας, τα οποία την είχαν πολύ εντυπωσιάσει!).

Στο μεταξύ συνέχιζα να προσεύχομαι στον άγιο Νεκτάριο για να επέμβει εκείνος και να αποτρέψει την εγχείρηση. Ξαφνικά, μέσα από τις οπές του τεράστιου κολλάρου που φορούσα, και καθώς ήμουν οριζοντιοποιημένη με τον ορθοπεδικό εξοπλισμό στο φορείο, βλέπω κάποιον κληρικό στο δεξιό διάδρομο να έρχεται τρέχοντας προς το μέρος που βρισκόμουν αλλά μετά έχασα την οπτική επαφή μαζί του. Είδα πολύ καθαρά τά ράσα του, αλλά δεν είδα το πρόσωπό του. Σκέφθηκα πως, καθώς η θεία Λειτουργία είχε ήδη τελειώσει στον άγιο Νικόλαο, κάποιος από τους ιερείς ήρθε να με επισκεφθεί. Όμως, πριν προλάβω να ολοκληρώσω τη σκέψη μου, αρχίζω να νιώθω τα χέρια κάποιου, τον οποίον δεν μπορούσα να δώ γιατί υπήρχε κουρτίνα σ’ εκείνη την πλευρά του φορείου, να μου κάνει πολύ γρήγορο και δυνατό μασσάζ και στα δύο πόδια συγχρόνως! Αμέσως αισθάνθηκα ανακούφιση και τουςδυνατούς πόνους να υποχωρούν. Επειδή όμως δεν ήξερα ποιος μου έκανε το μασσάζ και απορώνταε γιατί η οδοντίατρος δεν μου ανέφερε τίποτε σχετικά μ’ αυτό, την ρωτάω στα αγγλικά: «Who is touching my feet?» (Ποιός αγγίζει τα πόδια μου;). Κι εκείνη μου απαντά: «Nobody. There is nobody here. It’s only you and me». (Κανείς. Δεν είναι κανείς εδώ. Είμαστε μόνο εσύ κι εγώ). Κατά τη διάρκεια αυτού του σύντομου διαλόγου, εγώ εξακολουθούσα να αισθάνομαι το μασσάζ στα πόδια μου. Όμως, αμέσως μετά άρχισε να μειώνεται η έντασή του μέχρι που σταμάτησε. Ήμουν έκπληκτη κι απορημένη, όμως δεν είπα τίποτε. Κατάλαβα πως κάτι το υπερφυσικό είχε συμβεί και συγκινημένη συνέχιζα ενδόμυχα και μετά πολλών δακρύων την προσευχή.

Μετά από περίπου δύο ώρες ήρθαν και με πήραν με το φορείο για να μου κάνουν νέες ακτινογραφίες και αξονική τομογραφία. Όταν τελείωσα και με αυτές τις εξετάσεις, με έφεραν πάλι πίσω στο θάλαμο με τους ασθενείς. Μας είπαν να περιμένουμε για τα αποτελέσματα. Αφού είχε περάσει μία και πλέον ώρα, ήρθε και πάλι ο νευροχειρουργός που με είχε επισκεφθεί το πρωί και μου ανακοίνωσε πως οι νέες εξετάσεις δεν δείχνουν τίποτε το σοβαρό. Επίσης μου ανέφερε πως ακόμα και η κύρτωση από τη σκολίωση που είχαν δείξει οι πρώτες ακτινογραφίες είχε υποχωρήσει και ότι η σπονδυλική στήλη στο συγκεκριμένο σημείο είχε ισιώσει! «Μπορείτε να πάτε σπίτι σας», μου είπε, «αλλά να ξανάρθετε την ερχόμενη εβδομάδα για νέες εξετάσεις έτσι ώστε να δούμε πως θα εξελιχθεί η κατάστασή σας. Μου έδωσε και μια σακκούλα με 60 χάπια και μου συνέστησε να παίρνω 3X3 φορές την ημέρα, δηλαδή 9 χάπια συνολικά την ημέρα.

Πετώντας από τη χαρά μου και με τη βοήθεια των γνωστών μου προσώπων έβγαλα το ορθοπεδικό γιλέκο και φορώντας μόνο το κολλάρο σηκώθηκα από το φορείο. Μπορούσα να σταθώ όρθια! Η χαρά και η συγκίνησή μου δεν περιγράφονται. Για λόγους προληπτικούς με πήγαν με καροτσάκι μέχρι την αυλή του νοσοκομείου όπου περίμενε το αυτοκίνητο της ιεραποστολής και με έφερε πίσω στη βάση μου. Οι πόνοι είχαν κατά πολύ μειωθεί.

Όταν αργότερα ανέφερα σ’ έναν κληρικό της Ιεραποστολής τι είχε συμβεί στο νοσοκομείο με το μασσάζ, προς μεγάλη μου έκπληξη τον ακούω να μου λέει φανερά συγκινημένος: «Όταν κατά τη διάρκεια της Προσκομιδής μάθαμε το περιστατικό, προσευχήθηκα στον άγιο Νεκτάριο και του είπα: Άγιέ μου τρέξε στο νοσοκομείο, μια κι εμείς δεν μπορούμε να της προσφέρουμε καμμιά βοήθεια»!

Τότε πλέον βεβαιώθηκα ότι αυτός που ήρθε τρέχοντας στο θάλαμο ήταν ο άγιος Νεκτάριος! Ο Άγιός μαςθαυματουργικά είχε αποτρέψει την εγχείρηση και ποιος ξέρει και τι άλλες δυσάρεστες και επώδυνες εξελίξεις…

Αυτή είναι η δεύτερη γνωστή θαυματουργική επέμβαση του αγίου Νεκταρίου στην Κορέα από τότε που τα άγια Λείψανά του εστάλησαν από την Ιερά Μονή της Αίγινας ως ευλογία στην εν Κορέα Ορθόδοξη Ιεραποστολή.

Η νοσοκομειακή σακκούλα με τα 60 χάπια εξακολουθεί να βρίσκεται ανέγγιχτη στο συρτάρι μου, αδιάψευστος μάρτυρας του θαύματος. Δεν πήρα ούτε ένα χάπι. Ούτε και στο νοσοκομείο ξαναπήγα. Με τη βοήθεια του αγίου μας Νεκταρίου έγινα εντελώς καλά χωρίς καμία ιατρική βοήθεια. Δοξάζω τον Τριαδικό μας Θεό, την Παναγία μας και τον άγιο Νεκτάριο γι’ αυτή την τόσο μεγάλη αντίληψη και βοήθειά Του προς εμένα την τόσο μικρή και ανάξια.

Α.Δ.Κ

Πηγή: «Πάντα τα έθνη» τ. 88

Τα παιδιά των νησιών Φίτζι

blog counter

Στο Μπέλγκοροντ βαπτίστηκαν 32 στρατιώτες (ΦΩΤΟ) 03.45

blog counter

ROMFEA.GR | Στον Καθεδρικό Ναό της Μεταμορφώσεως στο Μπέλγκοροντ π. Βίκτωρ Κράβετς, τέλεσε το μυστήριο της βαπτίσεως για 32 στρατιώτες του Ρωσικού στρατού.

Αξίζει να αναφερθεί ότι πριν από την βάπτιση οι στρατιώτες κατηχήθηκαν για περίπου 2 μήνες, μετά από ειδικά θεολογικά σεμινάρια που πραγματοποιήθηκαν στην μονάδα.

Μετά το πέρας του βαπτίσματος ο π. Βίκτωρ ευλόγησε τους στρατιώτες και τους πάροτρυνε, πάντοτε να προσεύχονται στον Άγιο Ιωάσαφ του Μπέλγκοροντ.

Από την Ιαπωνία μοναχή στην Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου στην Λάρισα,ακολουθώντας την φωνή της καρδιάς της

blog counter

Ιεραποστολικά νέα από τη Δυτική Παπούα

blog counter

14ΦΕΒ

——————————————————————————————

Dear Father, Christ is in our midst.
This I was sent some photos ministry in Papua, including theretreat activities to draw attention to the people who livearound the river Pokhow Abepura Waena village and church building which has reached 95%.
We are trying to attract the attention of the people here that the They want to give us  a chance to interact with them. We do this because in the Orthodox Church is considered a sect we even accused of being a cult. Various efforts we have done, one of them is this retreat.
Our plan is successful, some of them would come near us andwant to hear about what’s Orthodox Church.
Please pray for us that the services of the Orthodox Church in Papua can continue to grow.
sinful: Fr. Chryosostomos Gaspersz / Papua

——————————————————————————————————————

Δημοσιεύουμε τα ιεραποστολικά νέα και τις φωτογραφίες  που μας έστειλε ηλεκτρονικά ο π.Χρυσόστομος Gaspersz, o οποίος διακονεί στην Δυτική Παπούα.

Ο ξύλινος Ιερός Ναός του Αγίου Νικολάου σχεδόν τελειώνει.Υπάρχει δε μεγάλο ενδιαφέρον για την Ορθόδοξη Εκκλησία από τους κατοίκους του χωριού  Abepura Waena  που βρίσκεται  κοντά στο ποτάμι Pokhow,  όπου γίνονται  οι βαπτίσεις των Κατηχουμένων. Στη φωτογραφία που δημοσιεύουμε παραπάνω  φαίνεται ο π.Χρυσόστομος να ενημερώνει τους κατοίκους της περιοχής για την δραστηριότητα της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Δυστυχώς στην περιοχή αυτή η Ορθοδοξία θεωρείται αίρεση και οι λατρευτικές εκδηλώσεις παρεξηγούνται.

Πριν λοιπόν ξεκινήσει η λειτουργία του ναού υπάρχει επιτακτική  ανάγκη να ενημερωθούν οι άνθρωποι για την Ορθόδοξη Εκκλησία. Επειδή το έργο δεν είναι καθόλου εύκολο πολλές φορές υποχώρησαν οι ορθόδοξοι λόγω των ποικίλων αντιδράσεων των κατοίκων. Όμως το κλίμα σιγά-σιγά βελτιώνεται και γρήγορα πιστεύουμε ότι ο Ναός θα λειτουργήσει.

Ευχόμεθα η Χάρις του Δωρεοδότη Τριαδικού Θεού να ενισχύει τον π.Χρυσόστομο και τους συνεργάτες του και να  χαριτώνει τα έργα τους δια των πρεσβειών του Αγίου Νικολάου.

———————————————————————

Που έχουμε “κρύψει” το τάλαντο της Ορθοδόξης Εκκλησίας ;

blog counter

Πότε και πως το “πολλαπλασιάσαμε” ή πότε και πως θα το πολλαπλασιάσουμε ;

Χθες κοίταζα, εκ νέου,  πολλές χώρες που δεν υπάρχει ακόμα Ορθόδοξη Εκκλησία ή Ιεραποστολή. Σίγουρα είναι πολλά νησιωτικά κράτη στον Ατλαντικό, Ινδικό και Ειρηνικό Ωκεανό. Στη Βολιβία, στο Σουρινάμ, στη Γουιάνα, στη Γαλλική Γουιάνα, ιδού 4 κράτη που δεν υπάρχει Ορθόδοξη εκκλησία, Ορθόδοξος ιερέας ή ιεραποστόλος ( Νότια Αμερική ). Ελάχιστες ορθόδοξες εκκλησίες υπάρχουν στη Παραγουάη, στο Περού και το Εκουαδόρ!

Που έχουμε κρύψει το “τάλαντο” της Ορθόδοξης Χριστιανικής πίστης ;

Στην Αφρική, ακόμα και σήμερα, το 2013, …

…  δεν υπάρχουν Ορθόδοξες Εκκλησίες ή Ιεραποστολές στο Λεσότο, στη Ναμίμπια, στην Αγκόλα, στην Ισημερινή Γουινέα, στη Γουινέα, στη Λιβερία, στη Γκάμπια, στη Γουινέα- Μπισάου, στη Μπουρκίνα Φάσο, στη Σουασιλάνδη,στη Γκαμπόν, στο Νίγηρα, στον νησί Μαυρίκιος,  ενώ μικρή ( μια ορθόδοξη κοινότητα μόνο σε ολόκληρο κράτος  ) παρουσία της ορθόδοξης Εκκλησίας σε άλλα αφρικανικά κράτη, όπως Ακτή Ελεφαντοστούν, το Τόγκο, το Τσάντ, η Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, η Μποτσουάνα, η Μοζαμβίκη, οι Σευχέλλες.

Που έχουμε κρύψει το “τάλαντο” της Ορθόδοξης Χριστιανικής Εκκλησίας ;

Στη Ασία, δεν υπάρχει Ορθόδοξη Εκκλησία, δεν υπάρχει Ορθόδοξος ιερέας ή ιεραπόστολος σε χώρες, όπως η Σριλάνκα, το Βιετνάμ, το Λάος, η Μυανμάρ, το Μπαγκλαντές, η Μαλαισία,, το Μακάο, οι Μαλδίβες,το Νεπάλ, το Μπουτάν, ενώ μικρή είναι η παρουσία της Ορθόδοξης Εκκλησίας σε χώρες, όπως η Μογγολία, η Νότια Κορέα, η Ιαπωνία, η Ταϊβάν, η Κίνα, το Χονγκ Κονγκ, η Σιγκαπούρη, η Ινδία, το Πακιστάν, η Ταϊλάνδη, οι Φιλιππίνες και η Ινδονησία με δεκάδες νησιά.

Που έχουμε κρύψει το “τάλαντο” της Ορθόδοξης Χριστιανικής Εκκλησίας ;

Στη Κεντρική Αμερική, μικρή έως ανύπαρκτη είναι η Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία σε χώρες, όπως η Μπελίζε, η Κόστα Ρίκα, το Ελ Σαλβαδόρ, η Ονδούρα, η Νικαράγουα και ο Παναμάς. Το ίδιο και στα νησιά της Καραϊβικής, όπου υπάρχουν λίγες, διάσπαρτες ορθόδοξες χριστιανικές εκκλησίες σε βασικά νησιά, όπως η Κούβα, η Αϊτή, η Δομινικανή Δημοκρατία, οι Μπαχάμες, το Πουέρτο Ρίκα, η Τζαμάικα και η Μαρτινίκα. Δεν υπάρχουν Ορθόδοξες Εκκλησίες ή ιεραποστολές σε νησιά, όπως η Γρενάδα, η Γουαδελούπη, η Αρούμπα, Τρινιντάτ και Τομπάγκο, τα νησιά Μπαρμπάντος, Αγία Λουτσία, Παρθένοι νήσοι κλπ.

Που έχουμε κρύψει το “τάλαντο” της Ορθόδοξης Χριστιανικής Εκκλησίας ;

Τα ίδια και στον Ειρηνικό Ωκεανό, όπου δεν υπάρχουν Ορθόδοξες Χριστιανικές εκκλησίες στα νησιά Σολομώντα, στο Βανουάτου, στη Νέα Καληδονία, στη Τόνγκα, στα νησιά Σαμόα, στο Τουβαλού κλπ, ενώ υπάρχουν 2 μικρές ορθόδοξες εκκλησίες στα νησιά Φίτζι.

Στην Ευρώπη, μικρή είναι η παρουσία της Ορθόδοξης Εκκλησίας σε χώρες, όπως η Γροιλανδία, η Ισλανδία, η Νορβηγία, η Σουηδία, η Δανία, η Ολλανδία, το Λουξεμβούργο, ενώ σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές  χώρες το Ορθόδοξο ποίμνιο αποτελείται από μετανάστες που πήγαν από Ορθόδοξες Χριστιανικές χώρες!

Και φυσικά, μικρή θεωρείται η παρουσία της Ορθόδοξης Εκκλησίας στη Βραζιλία, στην Αργεντική, στο Καναδά, στη Χιλή, στην Ουρουγουάη, το Μεξικό , στη Κολομβία, στη Βενεζουέλα,  με λίγες ορθόδοξες εκκλησίες σε κράτη πολλών εκατομμυρίων κατοίκων.

Και φυσικά δεν έχω βάλει μέσα στην απαρίθμηση τη παρουσία της Ορθόδοξης Εκκλησίας σε μουσουλμανικά κράτης της Ασίας και της Βόρειας Αφρικής.

Που έχουμε κρύψει το “τάλαντο” της αρχαίας, πρωτοχριστιανικής,  Ορθόδοξης Χριστιανικής πίστης ;

Όταν και οι μικρότερες χριστιανικές ομολογίες- αιρέσεις  προετοιμάζουν και στέλνουν “ιεραποστόλους” στα πιο μικρά και απομακρυσμένα κράτη, σε νησιωτικά κράτη, η Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία , με 300.000.000 μέλη σε όλο το κόσμο, γιατί “κρύβει” το τάλαντο που της έχει εμπιστευτεί ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός ;

Και ποιες  ευθύνες έχουμε απέναντι σε Θεό και ανθρώπους που έχουμε καταχωνιάσει αυτό το τάλαντο, βαθιά , μέσα στις ορθόδοξες εκκλησίες και δεν κάνουμε κατήχηση ούτε στους βαπτισμένους Ορθόδοξους Χριστιανούς, ούτε σε όσους είναι άθεοι, άπιστοι, αλλόθρησκοι, ετερόδοξοι κλπ  ;

Που έχουμε κρύψει το “τάλαντο” της Ορθόδοξης Χριστιανικής Εκκλησίας ;

Αναπάντητο θα μείνει το ερώτημα και μέσα στο Φεβρουάριο του 2013, τη στιγμή που οι ήδη υπάρχουσες ορθόδοξες ιεραποστολές αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της οικονομικής ενίσχυσης, λόγω των σκληρών μέτρων λιτότητας στην Ελλάδα, που – παραδοσιακά- κάλυπτε το μεγαλύτερο μέρος των εξόδων της Ορθόδοξης Ιεραποστολής!

Πότε θα κάνουμε την αυτοκριτική μας ;

Πότε θα δούμε τι κάνουμε λάθος ; Πότε παρειμένουμε να “πολλαπλασιάσουμε” το τάλαντο που μας έχει δοθεί πλουσιοπάροχα ;

Πότε θα αλλάξουμε τη νοοτροπία του “φτωχού συγγενή” ;

Πότε θα συνεργαστούν οι τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες και Μητροπόλεις σε θέματα Ορθόδοξης κατήχησης και Ιεραποστολής ; Δηλαδή, διαβάζουμε τις ευαγγελικές περικοπές μόνο για να τις διαβάζουμε ; Καταλαβαίνουμε, άραγε, τις ευθύνες μας στο Αποστολικό έργο και τον Ορθόδοξο Ευαγγελισμό των Εθνών ;

Ως πότε θα ασχολούμαστε με το δικό μας “μικρόκοσμο” και θα αφήνουμε τα 9/10 της ανθρωπότητας χωρίς να έχουν ακούσει για την Ορθόδοξη Χριστιανική πίστη ;

Κι, όμως, η λύση είναι μπροστά στα μάτια μας και δεν έχει μεγάλο οικονομικό κόστος…

ΠΗΓΗ.ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ-ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ.ierpostoli.wordpress.com

Αναζητώντας Κρυπτοχριστιανούς στην Κιλικία

blog counter

Ιεραποστολικά νέα από την Ορθόδοξη Ιεραποστολή στο Μαλάουϊ

blog counter