Πέμπτη 7 Σεπτεμβρίου 2017

Oἱ Μάγια, οἱ Ἕλληνες καὶ ἡ Ὀρθοδοξία



blog counter



.
Toῦ Βασίλειου Εὐσταθίου
Δρ. Φυσικοῦ, πτ. ΕΚΠΑ Κ.Θεολογίας
Μόλις πριν λίγα χρόνια συμπληρώθηκαν 500 χρόνια, μισή χιλιετηρίδα, ἀπὸ τὴν ἀνακάλυψη του Χριστόφορου Κολόμβου τῆς ἄγνωστης στοὺς Εὐρωπαίους ἠπείρου, τῆς  Ἀμερικῆς (1492-1504).
Ὁ ἴδιος βέβαια θεωροῦσε ὅτι ἡ ἤπειρος ποὺ ἔφθασε ταξιδεύοντας πρὸς τὴν δύση ἦταν ἡ Ἀσία, σύμφωνα καὶ μὲ τὸν σκοπό του ποὺ προσπαθοῦσε νὰ πετύχει μὲ τὰ ταξίδια του, ἀλλὰ τὸ 1507, ὁ Ἀμέρικο Βεσπούτσι πρώτος σωστὰ ἐκτίμησε ὅτι ἡ ἤπειρος ποὺ ἔφτασαν ἦταν μιὰ ἄγνωστη τους μέχρι τότε νὲα ἤπειρος. Μιὰ νὲα σελίδα ἄνοιγε στὴν ἱστορία κατακτήσεων καὶ ἀποικιοκρατίας, ποὺ θὰ στοίχιζε τὴν ζωὴ ἑκατομμυρίων αὐτοχθόνων κατοίκων τῆς νέας ἠπείρου ποὺ κατοικοῦσαν σὲ αὐτὴ ἀπὸ πρὶν τουλάχιστον δυόμιση χιλιάδες χρόνια καὶ θὰ σήμαινε τὴν καταστροφὴ καὶ τὸ τέλος τῶν θαυμαστῶν πολιτισμῶν τους.
Οἱ σημαντικότεροι προκολομβιανοὶ πολιτισμοὶ τῆς Ἀμερικῆς ἦταν αὐτοὶ τῶν Μάγιας, τῶν Ἀζτέκων καὶ τῶν Ἴνκας. Ἀπὸ αὐτοὺς κατάφεραν κάπως καὶ ἐπιβίωσαν ἀπὸ τὴν φωτιὰ καὶ τὸ σπαθὶ  τῶν Ἰσπανῶν κατακτητῶν, ἀλλὰ καὶ τὶς ἀρρώστιες ποὺ τοὺς μετάφεραν ἀπὸ τὴν Εὐρώπη (ἡ πανούκλα κυριολεκτικὰ ἀποδεκάτισε τοὺς Ἀζτέκους) μόνο οἱ Μάγια, ποὺ κάποιοι ὑπολογίζουν τὸν ἀριθμό τους στὰ δύο ἑκατομμύρια στὴν Κεντρικὴ Ἀμερική.
Βέβαια δὲν ἦταν μόνο στὴν νέα ἤπειρο, ἀλλὰ καὶ κάποιοι ἄλλοι στὴν γηραιὰ ἤπειρο ποὺ πλήρωναν μὲ τὶς ζωὲς τους, τὶς περιουσίες τους καὶ τὴν πολιτισμικὴ κληρονομιά τους τοὺς ἀδηφάγους κατακτητὲς ποὺ εἶχαν τὶς εὐλογίες τοῦ φράγκου Πάπα καὶ ἔφεραν τὴν σημαία μὲ τὸ σταυρό.  Καὶ αὐτοὶ δὲν ἤταν ἄλλοι ἀπὸ τοὺς Ρωμιοὺς («Βυζαντινούς») ποὺ εἶδαν τοὺς σταυροφόρους νὰ ἀφήνουν τὸ κυνήγι τῶν ὀπαδῶν τοῦ Μωάμεθ καὶ νὰ στρέφονται ἐναντίων τῶν πιστῶν τοῦ Χριστοῦ, τὸν ὁποῖο ὑποτίθεται πίστευαν καὶ οἱ ἴδιοι οἱ σταυροφόροι.
Καὶ ἀφοῦ αὐτοὶ ἀπεγύμνωσαν ὁλοκληρωτικὰ τὴν πρωτεύουσα τῆς ρωμιοσύνης μετὰ τὴν τετραήμερη ἀνελέητη λεηλασία της καὶ ἑξηντάχρονη  ἀφαίμαξή της τὸν 13ο αἰ., ὡς φυσικὸ ἐπακόλουθο τῆς οὐσιαστικῆς ἀποδυνάμωσής της ἦρθε καὶ ἡ ὁριστικὴ πτώση της ἀπὸ τοὺς ἐξ ἀνατολῆς κατακτητές στὸ ὄνομα τοῦ Μωάμεθ πλέον, δύο αἰῶνες ἀργότερα, τὸν 15ο αἰ.,  καὶ λίγο πρὶν οἱ λαοὶ ποὺ ζοῦσαν στὴν νέα ἤπειρο ἀντικρύσουν τὸν σταυρὸ γιὰ πρώτη φορὰ καὶ ὁ ἐφιάλτης τους ἀπὸ τοὺς φέροντες αὐτὸν εἰσβολεῖς ἀρχίσει.
Ἔτσι οἱ φέροντες τὸ ὄνομα Χριστιανοὶ Εὐρωπαίοι παπικοί, ἀντὶ ἔχοντας λάβαρο τὸν σταυρὸ νὰ ὑπερασπίσουν τοὺς ἀνυπεράσπιστους ἔναντι τῶν  ὀρμητικῶν καὶ ἀδίστακτων ἐξ ἀνατολῆς εἰσβολέων τοῦ Μωάμεθ, ἀντίθετα ἔκαναν τὰ ἴδια ἀκριβῶς καὶ χειρότερα ἀπὸ ὅτι ἐκεῖνοι. Ἀπὸ τὴν μιὰ ἄλωσαν καὶ λεηλάτησαν ἀγρίως πρώτοι τὴν Κωνσταντινούπολη ὅπου δέσποζε παντοῦ ὁ σταυρός, ὁπότε ἔγιναν ἔτσι οὐσιαστικὰ καὶ σύμμαχοί τῶν μουσουλμάνων συμβάλλοντας ἀποφασιστικὰ ὥστε ἀργότερα νὰ τὴν κατακτήσουν καὶ ἐκεῖνοι, καὶ μαζὶ καὶ ὅλη τὴν Ρωμανία ( τὸ «Βυζάντιο»), καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη, μὲ σκοπὸ τὴν ἴδρυση ἀποικιῶν καὶ τὸν πλουτισμό τους,  δίωξαν, κατέκτησαν, λεηλάτησαν καὶ δουλοποίησαν αὐτόχθονες λαοὺς πολλῶν χωρῶν, γινόμενοι αἴτιοι σὲ πολλὲς περιπτώσεις γιὰ τὴν ἐξαφάνιση αὐτῶν καὶ τοῦ πολιτισμοῦ τους, χωρὶς αὐτοὶ οἱ λαοὶ νὰ τοὺς ἔβλαψαν ἤ νὰ τοὺς ἀπείλησαν σὲ τίποτε (βλ. Παράρτημα α).
Να ποῦμε ὅτι οἱ παπικοὶ κατακτητὲς ἁπλὰ προσπαθοῦσαν νὰ τοὺς διδάξουν τὸν «ἀνώτερο πολιτισμό» τους καὶ τὴν «χριστιανική» τους πίστη μὲ «λίγο» λάθος τρόπο – ἐξολοθρεύοντας τὸν διδασκόμενο, καταστρέφοντας την ζωή του, καταργώντας κάθε τι στὸν τρόπο αὐτῆς (βλ. Παρ. β); Ἦταν τελικὰ τυχεροὶ οἱ Ρωμιοὶ ποὺ τοὺς αἰῶνες ποὺ ἀκολούθησαν ἔμειναν ὑποδουλωμένοι στὰ χέρια Μουσουλμάνων καὶ ὄχι παπικῶν, καὶ ἔτσι κατάφεραν ἔστω καὶ μέσα ἀπὸ ἀμέτρητα βάσανα νὰ ἐπιβιώσουν, διατηρώντας τὴν πολιτισμική τους ταυτότητα, καὶ δὲν ἀφομοιώθηκαν καὶ ἐξαφανίστηκαν ὅπως ἄλλοι λαοί ποὺ βρέθηκαν ὑπὸ τὴν δικαιοδοσία τοῦ Φράγκου Πάπα.
Ὡστόσο μὲ κάποιο θαυμαστὸ τρόπο, ὅπως θέλησε ὁ Θεὸς, προστάτεψε ἀπὸ τὸν ἀφανισμὸ καὶ τοὺς Μάγια, οἰκονομῶντας στὰ χρόνια μας, πρὶν περίπου τρεῖς δεκαετίες, νὰ ἔρθουν σὲ διαμάχη μὲ τὴν διοίκηση τῆς παπικῆς «ἐκκλησίας», ἔχοντας στὸ πλευρό τους τὸν τότε παπικό ἱερέα π. Ἀνδρέα Giron, ὁπότε καὶ τελικὰ ἡ παπικὴ «ἐκκλησία», λόγω κάποιων προτεσταντικῶν ἀποκλίσεων καὶ  καθῶς ἡ κατάσταση ἦταν κρίσιμη λόγω ἐμφύλιου πολέμου, ἔπαψε νὰ τοὺς δέχεται ὡς μέλη της.
Μαζί μὲ αὐτοὺς ὅμως ἀποχώρησε ἀπὸ αὐτὴ καὶ ὁ π. Ἀνδρέας, ὁ ὁποῖος συνέχισε νὰ ἐργάζεται γιὰ νὰ τοὺς βοηθάει, νὰ τοὺς ὑποστηρίζει καὶ νὰ τοὺς ἑνώνει. Ἡ νέα πίστη ποὺ ἀποφάσισε νὰ ἀκολουθήσει ἦταν ἡ Ὀρθοδοξία καὶ ἄρχισε νὰ διδάσκει ὅσα ἤξερε γι᾿ αὐτὴ καὶ ὅλους αὐτοὺς τοὺς ἀνθρώπους ποὺ ἦταν μαζί του, στοὺς ὁποίους καὶ προσφερόταν. Μετὰ ἀπὸ κάποια  χρόνια, καὶ ἐνῶ ὅλο καὶ περισσότεροι ἀπὸ τὸν λαὸ τῶν Μάγια ἀγάπησαν τὴν Ὀρθοδοξία, περισσότεροι ἀπὸ 350 χιλιάδες, χωρὶς ὅμως ἀκόμα οὔτε ὁ π. Ἀνδρέας, οὔτε αὐτοὶ, νὰ ἔχουν γίνει κανονικὰ μέλη της, ἦρθε ἡ ὥρα καὶ κατέληξαν μὲ τὴν φώτιση τοῦ Θεοῦ στὴν πόρτα τῆς Ἱερῆς Μητροπόλεως τοῦ Μεξικοῦ (ποὺ εἶχε ἰδρυθεῖ πρὶν λίγο καιρό κατὰ θεῖα πρόνοια) γιὰ νὰ ζητήσουν ἀπὸ μόνοι τους νὰ γίνουν μέλη τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας. Καὶ φυσικὰ τὴν βρήκαν ἀνοικτή.
Καὶ ἐδῶ εἶναι τὸ μεγάλο θαῦμα καὶ ὁ παραλληλισμὸς μὲ τὸν ἑλληνικὸ λαό, ὅτι οἱ Μάγια κατάφεραν νὰ ἐπιβιώσουν ὄχι ἁπλὰ φυσικὰ ἀπὸ τοὺς κατακτητὲς, ἀλλὰ καὶ πνευματικὰ, διατήρησαν τὴν ἰδιοπροσωπεία τους ὡς λαός, ἔχουν τὰ δικά τους πολιτισμικά στοιχεῖα, ποὺ μάλιστα -καὶ αὐτὸ εἶναι τὸ σπουδαιότερο- ὅταν προέκυψαν οἱ κατάλληλες περιστάσεις, συνεργοῦντος τοῦ Θεοῦ, παρουσιάστηκαν ἕτοιμοι ἀκούοντας γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία ὄχι μόνο νὰ τὴν δεχθοῦν, ἀλλὰ νὰ τὸ κάνουν μὲ ὅλη τους τὴν καρδιά. Μπορεῖ νὰ μὴν ἐπιβίωσαν τόσους αἰῶνες ἔχοντας τὴν Ὀρθοδοξία, ὅπως συνέβη στοὺς Ἕλληνες, ὡστόσο ὅμως τὸ ἔκαναν ἔχοντας τὴν πρόθεση καὶ τὴν δίψα ὅταν ἔρθει ἡ κατάλληλη ὥρα νὰ τὴν δεχθοῦν καὶ νὰ τὴν ζήσουν. Τὰ κατάφεραν περιμένοντας ἀκριβῶς αὐτὴν τὴν ὥρα. Τὸ ἔκαναν γι᾿ αὐτήν καὶ δικαιώθηκαν.
Τώρα ἦρθε ἡ ὥρα οἱ Ὀρθόδοξοι ἱεραπόστολοι πατέρες καὶ λαϊκοὶ νὰ μεταφέρουν στοὺς ἀδελφοὺς τῆς ἀμερικανικῆς ἠπείρου ὑλικὰ καὶ πνευματικὰ ἀγαθά, δώρα καὶ ἐφόδια, ἀντὶ τῶν λεηλασιῶν καὶ τῆς παπικῆς πλάνης ὡς διαστροφῆς καὶ ἀλλοίωσης τοῦ Χριστιανισμοῦ ποὺ τοὺς «πρόσφεραν» οἱ δυτικοευρωπαίοι κατακτητές. Ἦρθε ἡ ὥρα σήμερα νὰ γνωρίσουμε στοὺς πέρα ἀπὸ τὸν Ἀτλαντικὸ ἀδελφοὺς τὴν ἐν Χριστῶ χαρά καὶ σωτηρία, ἀντὶ τῆς ὀδύνης καὶ τῆς ἀπώλειας τοῦ Πάπα ποὺ τοὺς ἔφεραν πρὶν πέντε αἰῶνες οἱ ἀπεσταλμένοι αὐτοῦ ἀποικιοκράτες. Ὁ Χριστὸς δὲν εἶναι ἐξουσία καὶ δὲν σκορπὰ τρόμο, ἀλλὰ εἶναι διακονία καὶ μοιράζει ἀγάπη.

Παράρτημα.
α. Βέβαια οἱ λαοὶ τῆς Ἀμερικῆς, Ἀζτέκοι, Ἴνκας καὶ Μάγιας εἶχαν ἁμαρτήσει πολὺ λόγω τῶν ἀνθρωποθυσιῶν, καὶ μάλιστα μαζικῶν ἄνευ προηγουμένου, ἀλλὰ αὐτὸ δὲν σημαῖνει ὅτι οἱ δυτικοευρωπαίοι μποροῦν νὰ γίνονται δικαστές καὶ μάλιστα νὰ καταδικάζουν μὲ ἐξολόθρευση τοὺς ἄλλους, πολὺ περισσότερο μάλιστα ὅταν τελικὰ εἶναι ἱκανοὶ ἄν καὶ «πολιτισμένοι» νὰ πράξουν χειρότερα ἀπὸ ἐκείνους, ὅπως γράφουμε στὴν παρακάτω παράγραφο.  Ἄν θέλει ὁ Θεὸς νὰ τιμωρήσει καὶ νὰ σταματήσει τὸ κακὸ μπορεῖ νὰ τὸ κάνει μὲ πολλοὺς τρόπους, χωρὶς νὰ χρειάζεται βοηθούς,  ὅπως μὲ μιὰ ἀσθένεια (γιὰ παράδειγμα τοὺς Ἀζτέκους τοὺς βρήκε ἡ πανούκλα, ὅπου σύμφωνα μὲ τὰ στοιχεῖα αὐτοὶ εἶχαν τὸ προβάδισμα στὶς θυσίες μὲ 20000/έτος καὶ μὲ πρακτικὴ κανιβαλισμού).
β. Ὁ «ἀνώτερος πολιτισμός» καὶ ἡ «χριστιανική» πίστη τῶν Εὐρωπαίων (συμπεριλαμβάνοντας καὶ τὸ ἑλληνικὸ κράτος, ποὺ ἔστω καὶ ἅν δὲν τὸ δέχονται οἱ ὈρθόδοξοιἝλληνες ποὺ ζοῦν σὲ αὐτὸ, ἔχοντας αὐτὸ δυτικοποιηθεῖ ἀκολουθεῖ καὶ αὐτὸ τὰ ἄλλα μὴ Ὀρθόδοξα εὐρωπαϊκὰ κράτη στὸ πνεῦμα καὶ στὸ προσανατολισμό τους) ἀποδεικνύεται ποιὰ εἶναι στὴν πραγματικότητα, μὲ τὴν πρακτικὴ τους ποὺ εἶναι τῆς ἴδιας καὶ χειρότερης ἀγριότητας καὶ φρικαλεότητας μὲ αὐτὴν τῶν μαζικῶν ἀνθρωποθυσιῶν τῆς Κεντρικῆς Ἀμερικῆς τοῦ 15ο αἰ., καὶ ποὺ ἐφαρμόζουν σὲ εὐρεία κλίμακα στὶς ἡμέρες μας, αὐτὴ τῶν ἐκτρώσεων, ποὺ φτάνουν στὴν Εὐρώπη τὰ πολλὰ ἑκατομμύρια ἀνὰ ἔτος, ὅπως καὶ τῶν εὐγονικῶν πειραματισμῶν καὶ παρεμβάσεων στὰ ἔμβρυα (σὲ ἀνάλογο ὅμως ἔγκλημα ὁδηγεῖ καὶ ἡ προώθηση τῶν μεταμοσχεύσεων ζωτικῶν ὀργάνων, ὅπου ὁ δότης πεθαίνει ἀναπόφευκτα κατὰ τὴν διάρκειά τους, καὶ τῶν ὁποίων ἀποτέλεσμα εἶναι τὸ παράνομο ἐμπόριο ὀργάνων αἰχμάλωτων πολέμου ἤ ἀπαχθέντων, ποὺ ἐξαφανίζονται ἀφοῦ γίνονται δότες μὲ τὴν δολοφονία τους σύμφωνα μὲ πολλὲς μαρτυρίες, στὸ μέτρο ποὺ ἀληθεύουν).
Ὅπως τοὺς λαοὺς τῆς Κεντρικῆς Ἀμερικῆς τοὺς  βάραιναν τὰ δικά τους μεγάλα ἐγκλήματά μέχρι ποὺ καταστράφηκαν πρὶν πέντε αἰῶνες, ἔτσι καὶ τοὺς λαοὺς τῆς Εὐρώπης τοὺς βαραίνουν ἴδια καὶ μεγαλύτερα ἐγκλήματα στὴν ἐποχή μας σήμερα, ἐκτὸς ὅλα τὰ ὑπόλοιπα τοῦ παρελθόντος. Καὶ εἶναι φοβερὴ ἀπερισκεψία, ἄν ὄχι ὑποκρισία, τὸ νὰ βλέπουμε καὶ νὰ φρίττουμε μὲ τὰ ἐγκλήματα τῶν ἄλλων στὸ παρελθὸν, χωρὶς ὅμως νὰ βλέπουμε αὐτὰ τοῦ σύγχρονου κόσμου στὸν ὁποῖο ζοῦμε, ποὺ εἶναι πράγματι πιὸ σοβαρά.<

Πηγές μὲ σχετικὸ ὑλικό.
1. ierapostoli.wordpress.com
2. o-nekros.blogspot.gr
3. ierapostoles.gr/diocese/μεξικού
4. aktines.blogspot.gr
5. http://www.vimaorthodoxias.gr

1 σχόλιο:

  1. Συγχωρέστε με, ίσως σας ενδιαφέρει το παρακάτω άρθρο:
    Επιστολή ορθόδοξου χριστιανού προς τους αδελφούς μας Ινδιάνους
    http://o-nekros.blogspot.gr/2010/09/blog-post_9502.html
    Σας ευχαριστώ. Ο Θεός μαζί σας και με όλους τους αδελφούς μας, όλου του κόσμου...
    Με αγάπη Χριστού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

AΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ «ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥ» ΓΙΑ ΤΙΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ 2020 ΚΑΙ 2021.

blog counter Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί «ο Χριστός είη εν τω μέσω ημών». Ευχαριστηριακές δοξολογίες οφείλουμε στον «ενανθρωπήσαντα» Θεό μας...