H Oρθόδοξη Μαρτυρία στην Costa-Rika.

blog counter

Η Κόστα Ρίκα είναι μια Δημοκρατία που βρίσκεται στο ισημερινό κομμάτι της Κεντρικής Αμερικής και συνορεύει στα βόρεια με τη Νικαράγουα, στα ανατολικά με την Καραϊβική θάλασσα, στα νοτιοανατολικά με τον Παναμά και στα νότια και δυτικά με τον Ειρηνικό ωκεανό. Το νησί Κόκο βρίσκεται στα 480 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της χερσονήσου της Όσα, στον Ειρηνικό ωκεανό και αποτελεί μέρος του εθνικού εδάφους. Η επιφάνεια της Κόστα Ρίκα είναι 51. 100 τετραγωνικά χιλιόμετρα και ο πληθυσμός της είναι σχεδόν 4 εκατομμύρια άνθρωποι (έτος 2002). Η πρωτεύουσα της χώρας είναι το Σαν Χοζέ. Η ανθρώπινη εποίκιση της Κόστα Ρίκα χρονολογείται τουλάχιστον στο 5000 π.χ., αλλά σε σύγκριση με τους μεγάλους προϊσπανικούς πολιτισμούς της Αμερικανικής Ηπείρου, οι ιθαγενείς της Κόστα Ρίκα δεν ήταν πολλοί σε πληθυσμό, ούτε πέτυχαν μεγάλη ανάπτυξη.

Σύντομα Ιστορικά στοιχεία.

Τον τελευταίο μήνα του 2008 και τους πρώτους μήνες του 2009 μέχρι το τέλος του Αγίου Πάσχα ξεκίνησε η Αγία Ελληνική Ορθόδοξος Ιεραποστολή Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου στην Κεντρική Αμερική, με αρχική βάση της Μητροπολιτικής Περιφέρειας στην Κόστα Ρίκα, μετά από απόφαση του σεβασμιότατου Μητροπολίτη Μεξικού κ. Αθηναγόρα.

Υπεύθυνος του Ιεραποστολικού κλιμακίου είναι ο π.Σίλας.

Η πορεία προς την Ορθοδοξία του πρώτου Κοσταρικανού ιερομονάχου Σίλα

Ομιλία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μεξικού κ.Αθηναγόρα για τον υπεύθυνο της Ορθόδοξης Ιεραποστολής στην Κόστα-Ρίκα π.Σίλα 

«Ήλθα να θέσω τον εαυτόν μου και το μέλλον μου εις τα χέρια και την κρίση σας. 

Δεν φεύγω!»

   Πριν ένα μήνα με ευλόγησε διά πολλοστή φορά ο Κύριος μας με την εις Διάκονον χειροτονία του εκ Κόστα Ρίκα Μοναχού Σίλα. Μέχρι πρότινος ο Μοναχός ούτος εβίωνε τον Μοναχισμό εις την Ι. Μονή Βατοπεδίου εις Άγιο Όρος. Ως Αρχιερεύς νέου Ιεραποστολικού αγρού, έχω την υψίστη Χάριν από τον Θεό και την Εκκλησία Του να εκπροσωπώ την Ορθοδοξία μας εις χώρας κατά πλείονα λόγον ρωμαιοκαθολικάς. 

Και μέσα εις τα τελευταία ένδεκα χρόνια αφ' ότου ανέλαβον τα καθήκοντα του πρώτου Ιεράρχου σε αυτόν τον νέον Ιεραποστολικόν χώρον, μου εχάρισε ο Θεός πολλές ευλογημένες και συνταρακτικές εμπειρίες χειροτονίας νέων κληρικών. Όλοι πρώην ρωμαιοκαθολικοί και προτεστάντες, οι οποίοι με χαρά και προσμονή αγκάλιασαν την Ορθοδοξία ως μόνη δυναμένη να επουλώση τον πόνον, να θεραπεύση τα ελλείποντα και να δώση την σωτηρίαν της ψυχής.

   Εις την περίπτωσιν αυτήν αναφέρομαι εις τον άρτι χειροτονηθέντα Μοναχός Σίλαν. Εγεννήθη και εμεγάλωσεν εις την Κόστα Ρίκα βαπτισθείς εις τον ρωμαικαθολικισμόν. Άνθρωπος των γραμμάτων, έλαβε τέσσερα πανεπιστημιακά πτυχία: της Θεολογίας, της Φιλοσοφίας, του Αρχιτέκτονος και του Πολιτικού Μηχανικού. Μορφωμένος και φιλομαθής ως ήτο, τον έστειλαν οι ρωμαιοκαθολικοί εις την Ρώμην για να ολοκληρώση τας θεολογικάς σπουδάς του προκειμένου να επανέλθη εις την Κόστα Ρίκα και αναλάβη σημαντική θέσι στον ακαδημαϊκό χώρο της εκκλησίας του.

   Να όμως που άλλα ο Θεός κελεύει. Μέσα εις την αναζήτησι της αλήθειας και την μελέτη του, άρχισε να γνωρίζει καλύτερα τα κείμενα των Αγίων Πατέρων της Ορθοδόξου Ανατολής. Τον απασχολούσε πολύ η προσωπική επαφή του με τον Θεό. Τον ενδιέφερε να γνωρίση καλύτερα τον τρόπον ζωής και γνωριμίας με το Θείο. Εις την Χριστιανική Δύσι του έλλειπε η εμπειρία αυτή. Κάπου, σε ένα από τα κείμενα, εδιάβασε για την προσευχήν της καρδίας: «Κύριε Ιησού Χριστέ Υιέ του Θεού, ελέησόν με τον αμαρτωλόν». Και άρχισε να την χρησιμοποιή εις τας κατ' ιδίαν προσευχάς του. Ως ομολογεί ο ίδιος, η προσευχή αυτή τον εγέμιζε. Αισθανόταν ό, τι ουδέποτε άλλοτε εις την ζωήν του ησθάνθη. Έσπευσε εις τον πνευματικό του, ρωμαιοκαθολικό ιερέα, και του ενεπιστεύθη τούτη την νέα εμπειρία. Με χαρά του ανέφερε ότι με την προσευχήν αυτήν ένιωθε πιο κοντά εις τον Θεό. Να όμως που άλλα επρέσβευε ο ρωμαιοκαθολικός «πνευματικός του». Αντί να το ενθαρύνει, προσπάθησε να τον αποθαρρύνη. «Δεν χρειάζεσαι αυτού του είδους τις προσευχές. Ήλθες στην Ρώμη να εμπλουτίσης τις γνώσεις σου». Ούτε λίγο ούτε πολύ του συνέστησε να επιδοθή εις τα μαθήματά του και να μην ασχολήται με θέματα που δεν θα τον βοηθούσουν εις την ακαδημαϊκήν καριέραν του.

   Ο τότε ρωμαιοκαθολικός μοναχός όμως, με το όνομα Γουάν Ραμόν, ήθελε να ζήση μια πνευματική ζωή. Όσο περνούσε ο καιρός δεν ανεπαύετο με τον δρόμο που είχε διαλέξη. Ζητούσε να γνωρίση τον Μοναχισμόν της Ανατολής. Όσο μελετούσε τους Πατέρας της Ανατολής, όσο προσηύχετο την προσευχήν της καρδίας, άλλο τόσο δεν ανεπαύετο με την ζωή που είχε μπροστά του. Ήταν τυχερός. Τον είχε διαλέξη η ρωμαιοκαθολική Εκκλησία να σπουδάση στο Κέντρον της εκκλησίας του, στην Ρώμη. Πόσοι δεν θα το εζήλευαν! Ποιος είναι εκείνος που δεν θα ήθελε την ευκαιρία να σπουδάση στην Ρώμη;

   Ο μοναχός όμως εκείνος δεν ανεπαύετο. Ανικανοποίητος από τη ζωή που ζούσε, άρχισε να αναζητά ολοέν και περισσότερο την Ορθόδοξον Ανατολήν. Και έτσι μια μέρα, αποφασισμένος να γνωρίση καλύτερα τον Θεό, και πιστεύοντας ότι τούτο θα επιτυγχάνετο μόνο μέσα εις την Ορθοδοξίαν, κυριολεκτικά «τα παράτησε» και γύρισε εις την Κόστα Ρίκα. Εκεί άρχισε να ψάχνη μέσα εις τις βιβλιοθήκες και εις το διαδίκτυο ό, τι μπορούσε να βρή για την Εκκλησία μας. Τελικά έμαθε πως στην Κεντρική Αμερική το Οικουμενικό Πατριαρχείο είχε ιδρύση νέα Ι. Μητρόπολι. Ψάχνοντας βρήκε το τηλέφωνο της Μητροπόλεως και ζήτησε να μου μιλήση. Δια τηλεφώνου μου ανέφερε εν ολίγοις την αγωνία του και την επιθυμία του να γνωρίση την Ορθοδοξία. Όπως σε παρόμοιες περιπτώσεις, τον παρεκάλεσα να έλθη εις το Μεξικόν να τον γνωρίσω. Ήθελα να τον γνωρίσω για να μάθω κατά πόσον ήτο ειλικρινής εις τα όσα μου ανέφερεν. Για μερικούς μήνες μετά δεν άκουσα τίποτα. Μέσα μου ενόμιζα ότι δεν ήταν σοβαρός. Τον είχα σχεδόν ξεχάση. Αλλά τηλεφώνησε μία μέρα και ερώτησε πότε θα μπορούσε να επισκεφθή, και ορίσαμε μία ημερομηνία.

   Όταν έφθασε, είχε μαζί του μια βαλίτσα. Τον ερώτησα: «Πόσο καιρό θα μπορέσης να μείνης κοντά μας;» Και τι μου απήντησε: «Σεβασμιώτατε, εγώ παραιτήθηκα από την εργασία μου, αποχαιρέτησα τους γονείς μου και τους φίλους μου, και ήλθα να θέσω τον εαυτόν μου και τον μέλλον μου εις τα χέρια και την κρίση σας. Δεν φεύγω!», μου είπεν. Να σημειωθή ότι ο άνθρωπος αυτός δεν ήτο από πλούσια οικογένεια. Παρά την μόρφωση και τα πτυχία του, ο μισθός του εις την Κόστα Ρίκα ήτο πενιχρός. Όπως μου εξήγησε κατόπιν, άργησε να μου τηλεφωνήση, διότι έπρεπε να τακτοποιήση ορισμένα χρέη και να συλλέξη το χρηματικό ποσό που απαιτήτο να ταξιδεύση από την Κόστα Ρίκα για το Μεξικό. Και εφ' όσον δεν είχε τα χρήματα να έλθη αεροπορικώς, εταξίδευσε με λεωφορείο. Εχρειάσθη τέσσερις μέρες να έλθη από την πόλι του στο Μεξικό.

   Όσο περνούσε ο καιρός, αντελήφθην ότι είχα μπροστά μου ένα διαμάντι. Έναν άνθρωπο με βαθειά πίστη και αφοσίωσι εις τον Θεό. Ο ίδιος μου ζήτησε να γίνη άγαμος κληρικός και, εφ' όσον ετοιμασθή καταλλήλως, να τον στείλω πίσω εις την χώρα του για να εργασθή ιεραποστολικώς προσφέροντας την ευκαιρία σε όσους θέλουν να γνωρίσουν την Ορθοδοξία. Όπως, λοιπόν, και σε άλλες πολλές παρόμοιες περιπτώσεις, απεφάσισα να τον στείλω εις την Ελλάδα Ορθόδοξη πνευματικότητα και να ετοιμασθή κατάλληλα για τον δρόμο που επιθυμούσε.

   Και ήλθε το πλήρωμα του χρόνου Κορείς Μοναχός εις το Άγιο Όρος λαβών το όνομα Σίλας, πριν ένα μήνα εχειροτονήθη Διάκονος εις τον Ι. Ναό του Αγίου Ελευθερίου Σταυρουπόλεως. Συγκινημένος έθεσε τον ευατόν του εις την υπηρεσίαν της Εκκλησίας και την διάθεσιν του Μητροπολίτου του.

   Το συγκινητκότερον όμως όλων είναι τούτο: Μαζί με τα άλλα απαιτούμενα έγγραφα, ζήτησα να μου δώση αντίγραφα των πανεπιστημιακών πτυχίων του. «Δεν τα έχω. Τα έσκισα», μου είπε. «Δεν τα χρειάζομαι. Εγώ άλλο δρόμο διάλεξα και το μόνο που με απασχολεί είναι η κατά Θεό γνώσις. Όλα τα άλλα είναι μάταια». Εδώ ταιριάζει το ρητόν: «Ο ζήλος του οίκου σου κατέφαγέ με, Κύριες».

   Επιστρέφει τώρα εις την χώρα του, με την ελπίδα ότι θα τον βοηθήσουμε για την ανέγερσι της πρώτης Ορθοδόξου Εκκλησίας εις την Κόστα Ρίκα. Ο νέος τούτος Ιεραπόστολος και η καινούργια αυτή Ιεραποστολή χρειάζονται την βοήθεια μας.

   Προσωπικά αισθάνομαι υπερήφανος. Ο κάθε πατέρας θέλει τα παιδιά του να είναι καλύτερα από αυτόν. Εν ευγνωμοσύνη εις τον Θεό για όλα τα πνευματικά τέκνα που μου έδωσεν κατά τα τελευταία ένδεκα αυτά χρόνια, και για τον νέον τώρα π. Σίλαν, προσεύχομαι εις τον Κύριο να τους φωτίση και τους επισκιάση με την Χάριν Του, για να μπορέσουν να εκπληρώσουν τον δρόμο που διάλεξαν και που τους επεφύλαξε ο Θεός και η Εκκλησία Του.

ο Μεξικού Αθηναγόρας

H σημερινή κατάσταση στην Ορθόδοξη κοινότητα στην Κόστα-Ρίκα.

visit tracker

Η μικρή Ορθόδοξη κοινότητα  στο Γουάπιλες στερείται ιερού ναού .Οι θείες λειτουργίες πραγματοποιούνται σε σπίτια των Ορθοδόξων.

Θεία Λειτουργία σε σπίτι πιστών στην πρωτεύουσα Σαν Χοζέ.

Για τις ανάγκες της τοπικής εκκλησίας έχει παραχωρηθεί προσωρινά απο τον κ. Μιγκέλ (Μιχαήλ) και Θεοδώρα το γκαράζ της οικογένειας. Γίνονται προσπάθειες για αγορά ένος κτιρίου. Γι’ αυτό το σκοπό κάθε βοήθεια, μικρή ή μεγάλη, είναι πολύ σημαντική.

Τέλεση της Θείας Λειτουργίας στην Γουάπιλες

Άλλες ανάγκες του Ιεραποστολικού κλιμακίου.

Προκειμένου το Ιεραποστολικό κλιμάκιο να μπορέσει να εργασθεί απαιτούνται.

Α.Αγορά σπιτιού στη ζώνη της Γουάπιλες,που θα χρησιμοποιείται ως βάση των ποιμαντικών ενεργειών τόσο για ολόκληρη τη χώρα, όσο και για ολόκληρη την Ιεραποστολή Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου στην Κεντρική Αμερική.Επιλέγηκε η περιοχή της Γουάπιλες για τη στρατηγική της σημασία όπου υπάρχει η μεγαλύτερη Ορθόδοξη παρουσία με 16 μέλη στην Ιεραποστολή από τους οποίους οι 10 είναι βαπτισμένοι. Σε αυτή την κοινότητα δεν υπάρχουν Έλληνες.

Β..Κτίσιμο μιας μικρής εκκλησίας μέσα στην Ιεραποστολή της Κόστα Ρίκα ως στοιχειώδες στη δημιουργία της ταυτότητας της πίστεως στην κοινότητα.

Γ..Δημιουργία ενός Κέντρου Πνευματικότητας και Ποιμαντικής εργασίας για να προωθηθεί η παρουσία των λαϊκών στα πεδία που τους αναλογούν μέσα στην Εκκλησία και τον κόσμο.

Δ.Αγορά ενός αυτοκινήτου που να επιτρέπει τη μεταφορά στην Ιεραποστολή της Κεντρικής Αμερικής.