ΦΟΒΕΡΟΙ ΟΙ ΔΙΩΓΜΟΙ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΣΤΗ ΣΟΜΑΛΙΑ

blog counter

ΦΟΒΕΡΟΙ ΟΙ ΔΙΩΓΜΟΙ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΣΤΗ ΣΟΜΑΛΙΑ

Του Σεβ. Μητροπολίτη Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνα

============

Στη Σομαλία οι χριστιανοί σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις ανέρχονται στο 1% του συνολικού πληθυσμού (περίπου πέντε χιλιάδες).

Η πλειοψηφία αυτών των χριστιανών έχουν μουσουλμανικό παρελθόν, είτε κατάγονται από μουσουλμάνους γονείς. Γι΄αυτό οι περισσότεροι τους αντιμετωπίζουν ως προδότες της πίστεως.

Εδώ λείπουν οι οργανωμένες χριστιανικές κοινότητες, ενώ οι χριστιανοί ζούν υπό το καθεστώς διαρκούς φόβου και τρομοκρατίας.

Άκρως επικίνδυνο είναι εδώ η αγωγή των παιδιών μέσα από τη χριστιανική παράδοση.

Η ομάδα εξτρεμιστών Ασ-Σαμπάμπ, που άσκει έλεγχο επί ολόκληρου σχεδόν εδάφους της χώρας, ανακοίνωσε τις προθέσεις της να εξαφανίσει εντελώς το χριστιανισμό στη Σομαλία.

Η επίσημη κυβέρνηση παρά τη διακήρυξη της θρησκευτικής ελευθερίας δεν προβαίνει σε λήψη μέτρων προστασίας των χριστιανών.

Πέρυσι έχασαν τη ζωή τους αρκετοί χριστιανοί.

Τον Ιανουάριο 2012 κατόπιν δικαστικής απόφασης σε χριστιανή γυναίκα επεβλήθη η ποινή σαράντα χτυπημάτων με μαστίγιο. Η τιμωρία εκτελείτο παρουσία χιλιάδων θεατών. Ως αποτέλεσμα λιποθύμησε, αλλά επεβίωσε και παραδόθηκε στην οικογένεια.

Στις 10 Φεβρουαρίου δίπλα στην πρωτεύουσα της χώρας Μογκαντίσου οι εξτρεμιστές από το Ασ-Ασάμπ δολοφόνησαν 26χρονο χριστιανό.

Στη Σομαλία επίσης έζησε και μια σύγχρονη μάρτυς Μούρτα Φαράχ.

Το Νοέμβριο 2010 αυτή η 17χρονη κοπέλα πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε σε απόσταση διακοσίων μέτρων από το σπίτι των συγγενών της, όπου έμεινε, για την προσχώρησή της στο χριστιανισμό.

Παλαιότερα η Μούρτα δραπέτευσε από το σπίτι της μετά από άγριους ξυλοδαρμούς και βασανιστήρια που υπέστη από τους γονείς της σε προσπάθειά τους να την πείσουν να επανέλθει στο Ισλάμ.

Οι γονείς της Μούρτας προσπαθώντας να την αναγκάσουν να αποκηρύξει το Χριστό, την ημέρα έδεναν την κοπέλα στο δένδρο, ενώ τη νύχτα την έβαζαν σε στενόχωρο και σκοτεινό κελλί.

Μάταιες όμως απέβησαν οι προσπάθειές τους.

Τελικά οι γονείς της Μούρτας σκέφθηκαν ότι έχασε τα λογικά της και επιχείρησαν να την υποβάλουν σε θεραπεία με ειδικά φάρμακα, αλλά το Μαΐο 2010 κατάφερε να δραπετεύσει στους συγγενείς και στη συνέχεια δολοφονήθηκε.

ΠΗΓΗ:

Εκκλησιαστικό Πρακτορείο Ειδήσεων “Ρομφαί

The celebration of the Sunday of the Holy Cross in Paranaque, Philippines

blog counter

The Orthodox Community in Manila, Philippines celebrated the Sunday of the Holy Cross at the Orthodox Cathedral of the Annunciation of the Theotokos in Paranaque. ΠΗΓΗ.OMHKSEA

Άγιος Νέστωρ, στις παγωμένες εσχατιές της Ρωσίας: ο πατέρας της Καμτσάτκας

Ο άγιος Νέστωρ της Καμτσάτκας (π.Νέστωρ Ανίσιμωφ, 1885-1962), αφού προσπάθησε να περισώσει τις ειδωλολατρικές μογγολικές φυλές του Γκιζίγκ της Καμτσάτκα (μιας απομονωμένης περιοχής στο βορειοανατολικό άκρο της Ρωσίας) από τις συνέπειες της καταστροφική πλημμύρας του 1907, οργανώνοντας δίκτυο ανθρωπιστικής βοήθειας ως μοναδικός ιερέας της περιοχής, βρήκε εμπόδια στη συνέχιση του φιλανθρωπικού του έργου από τον τσαρικό επίτροπο της συνόδου της Ρωσικής Εκκλησίας. 

Τα εμπόδια ξεπεράστηκαν και ιδρύθηκε η Καμτσατκική Φιλανθρωπική Αδελφότητα, που σύστησε δεκάδες σχολεία, ιατρεία, γηροκομεία, ορφανοτροφεία και μια βιοτεχνία κατασκευής λυόμενων κτηρίων που δημιούργησε πολύτιμες θέσεις εργασίας στην εγκαταλελειμμένη επαρχία.

Το 1914 ο π. Νέστωρ κατατάχθηκε στην πρώτη γραμμή του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου οργανώνοντας νοσοκομειακές μονάδες... Αλλά το 1917, με την επικράτηση της επανάστασης εμποδίστηκε να επιστρέψει στην Καμτσάτκα. Έτσι κατέφυγε στην Κίνα, όπου η ιεραποστολή είχε ανασυνταχθεί μετά το διωγμό του 1900. Εγκαταστάθηκε στο Χαρμπίν της Μαντζουρίας, όπου συνέχισε το ιεραποστολικό έργο του, και το 1946 η ιερά σύνοδος της Ρωσικής Εκκλησίας τον διόρισε μητροπολίτη Χαρμπίν και Μαντζουρίας και έξαρχο Ανατολικής Ασίας.

Δυο χρόνια μετά όμως συνελήφθη από το μαοϊκό καθεστώς και καταδικάστηκε σε θάνατο ως αντικαθεστωτικός (για «αντιλαϊκή δραστηριότητα»). Με τη μεσολάβηση Ρώσων επισήμων, η ποινή του μετατράπηκε σε καταναγκαστικά έργα και οδηγήθηκε σε ορυχείο, απ’ όπου απελευθερώθηκε το 1955 και στάλθηκε στη Σοβιετική Ένωση. Με την υγεία ανεπανόρθωτα κλονισμένη κατέφυγε στη Λαύρα του Αγίου Σεργίου στο Ζαγκόρσκ, και παρέδωσε το πνεύμα στις 4 Νοεμβρίου 1962 στο Ιρκούτσκ της Σιβηρίας. 

Έγραψε: 

«Βλέποντας σε κάθε βήμα μου το καθημερινό δράμα και τη μαύρη ζωή αυτών των παραπεταμένων από τη Ρωσία παιδιών της, κατάπινα άφωνος την πικρία μου, έπνιγα τον πόνο μου και συγκέντρωνα όλες μου τις δυνάμεις στην ποιμαντική και ιεραποστολική μου δραστηριότητα. Έψαχνα για δρόμους που θα με οδηγούσαν στις καρδιές των ειδωλολατρών, προσπαθώντας να τους ανακουφίσω από τα βάσανά τους, όχι τόσο με τα πενιχρά μέσα που διέθετα, όσο με το ζωοποιό λόγο του Θεού και την παρηγορητική σπορά της ελπίδας στην αγάπη Του και της εμπιστοσύνης στην πρόνοιά Του».

Για το θρυλικό βιβλίο του Αναμνήσεις από την Καμτσάτκα, δείτε εδώ. 
Εκτενές βιογραφικό του περιλαμβάνεται στο εξαιρετικό βιβλίο του καθηγητή Γ. Πιπεράκι Ο Χριστός στην Ασία.  

nekros.blogspot.

ΟΙ ΔΙΩΓΜΟΙ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΣΤΟ ΣΟΥΔΑΝ

blog counter

ΟΙ ΔΙΩΓΜΟΙ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΣΤΟ ΣΟΥΔΑΝ

Του Σεβ. Μητροπολίτη Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνα

=================

Συνέχεια καταγράφονται πράξεις βίας εναντίων των χριστιανών στο Βόρειο Σουδάν, από το οποίο το καλοκαίρι 2011 αποσπάστηκε το Νότιο Σουδάν.

Οι νέες αρχές της χώρας δηλώνουν ότι εφεξής στο Σουδάν «στη Σαρία και το Ισλάμ θα στηρίζεται το νέο Σύνταγμα, ενώ το Ισλάμ θα είναι επίσημη θρησκεία και τα Αραβικά θα είναι επίσημη γλώσσα».

Καταφθάνουν ειδήσεις από το Βόρειο Σουδούν για πολλαπλές κατευθυνόμενες επιθέσεις κατά των χριστιανών, οι οποίοι αναγκάζονται να δραπετεύουν στο Νότιο Σουδάν.

Οι αρχές δεν λαμβάνουν σχετικά μέτρα για την προστασία των χριστιανών.

Σχεδόν ένα χρόνο πριν οι ισλαμιστές εξτρεμιστές απήγαγαν μια δεκαπεντάχρονη χριστιανή κοπέλα.

Η μητέρα της ανέφερε για τις επανειλημμένες προσφυγές της στην αστυνομία για να ανοίξουν φάκελο και να ερευνήσουν την υπόθεση, αλλά η απάντηση ήταν να ασπαστεί πρώτα το Ισλάμ και στη συνέχεια να προσφεύγει στην αστυνομία. Στις 8 Ιουνίου 2011 οι ένοπλοι εξτρεμιστές πυροβόλησαν Ρωμαιοκαθολικό Ναό στη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας.

ΠΗΓΗ:

Εκκλησιαστικό Πρακτορείο Ειδήσεων "Ρομφαία"

H Aκολουθία των Β Χαιρετισμών στην Σιγή της Προποντίδας.

blog counter

Ο Μητροπολίτης Προύσσης Ελπιδοφόρος τέλεσε το μεσημέρι του Σαββάτου 10-3-2012,μετά από ένα αιώνα περίπου, την Ακολουθία των Β Χαιρετισμών στη μισογκρεμισμένη εκκλησία των Ταξιαρχών στη..

 Σιγή της Προποντίδας.

Όσοι παρευρέθησαν  έζησαν ασφαλώς μια ξεχωριστή εμπειρία, μέσα στη μισογκρεμισμένη εκκλησία.

Στην Προύσσα εγκαταστάθηκαν με την ανταλλαγή πληθυσμών του 1923, υπήκοοι της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, ελληνόφωνοι εξισλαμισθέντες Χριστιανοί που ζούσαν στην περιοχή των Γρεβενών και ονομάζονταν Βαλαάδες.

Οι άνθρωποι αυτοί, επισκέπτονται τα τελευταία χρόνια τα χωριά των προγόνων τους στα Γρεβενά και είναι ιδιαίτερα συγκινημένοι φυσικά, όπως οι δικοί μας Πόντιοι, που επισκέπτονται τα χωριά του Πόντου.

Ιδιαίτερη εντύπωση  έκανε ο Επίσκοπος, που μίλησε και στα Τουρκικά φυσικά, για τους ντόπιους. Ήταν συγκλονιστικά ταπεινός, λιτός και ευπροσήγορος, κι έδωσε ένα μάθημα ειρήνης, συνεργασίας και ανεκτικότητας για όλους μας.

Ουκρανικά μποφόρ...

blog counter

Amen.gr

του Theodor Petrov Купола в России кроют чистым золотом - Чтобы чаще Господь замечал* Vladimir Vysotsky Ο βεζίρης Iznogoud είναι ο φαιδρός πρωταγωνιστής της ομώνυμης εικονογραφημένης σειράς των  René Goscinny και Jean Tabary, τον οποίο κυριολεκτικά ταλανίζει η έμμονη ιδέα να γίνει «χαλίφης στης θέση του χαλίφη» (je veux être calife à la place du calife). Όμως, σύμφωνα με την ιδέα των δημιουργών της σειράς, τα πανούργα σχέδιά του για την απομάκρυνση του χαλίφη αποτυγχάνουν το ένα μετά το άλλο και τελικώς οι αναγνώστες καταλαβαίνουν ότι η επιθυμία του βεζίρη δεν πρόκειται να πραγματοποιηθεί ποτέ. Εντούτοις πολλοί αναγνώστες, μεταξύ των οποίων και ο γράφων, ομολογούν με συντριβή ψυχής ότι η απεχθής προσωπικότητα του βεζίρη Iznogoud τους είναι, μάλλον, συμπαθητική και ότι θα ήθελαν πάρα πολύ να δουν τα σχέδια του βεζίρη να επιτυγχάνουν. Η παρατεταμένη ασθένεια ενός ηγέτη, μικρού ή μεγάλου δεν έχει σημασία, σηματοδοτεί την έναρξη των διαδικασιών διαδοχής του - τηρώντας τα προσχήματα στην αρχή, όταν δηλαδή τα προγνωστικά των ιατρών είναι «ήξεις αφίξεις», και απροκάλυπτα, όταν πλέον τα ιατρικά ανακοινωθέντα για την πορεία της υγείας του ασθενούς δημοσιεύονται με μια λεπτή μαύρη γραμμή στην επάνω αριστερή γωνία της σελίδας. Εδώ και πολλά χρόνια οι Εκκλησίες της Ουκρανίας, όλων των ομολογιακών «αποχρώσεων» και όχι μόνο η Ορθόδοξη Εκκλησίας Ουκρανίας του Πατριαρχείου Μόσχας, αποτελούν μέρος των πολιτικών αντιπαραθέσεων, τις οποίες μπορούμε να συνοψίσουμε με δυο λόγια ως εξής: το μέλλον της χώρας πρέπει οπωσδήποτε να είναι συνδεδεμένο με την αποδοχή ή την απόρριψη του παράγοντα «Ρωσία». Αυτός ο κοινός πολιτικός παρανομαστής οδηγεί σε μια «μυωπική» αντίληψη της πολιτικής και κοινωνικής πραγματικότητας, εφόσον η Ρωσία, από τη μια πλευρά, αποτελεί για μια μεγάλη μερίδα του πληθυσμού το μοναδικό σημείο αναφοράς στο σχεδιασμό του μέλλοντος της Ουκρανίας, ενώ, από την άλλη, ίσως δε για το μεγαλύτερο κομμάτι του πληθυσμού, ο «Μεγάλος Γείτονας» χαρακτηρίζεται ως μια μόνιμη απειλή για την ανεξαρτησία της χώρας. Όμως και οι δυο προσεγγίσεις είναι απολύτως λανθασμένες, διότι οι μεν «ρωσόφιλοι» δεν μπορούν να προσποιούνται ότι δεν είναι απαραίτητη η ενσωμάτωσή τους στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι (ως παράδειγμα προς αποφυγή μπορεί να χρησιμεύσει η Λευκορωσία), ενώ οι θιασώτες της «ουκρανικής οδού» οφείλουν να αναγνωρίσουν όχι μόνο ότι η χώρα τους δεν κατοικείται μόνο από Ουκρανούς, αλλά και ότι η οικονομία της εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις αγορές της Ρωσίας. Σε αυτή την περιρρέουσα ατμόσφαιρα η παρατεταμένη ασθένεια του Μητροπολίτου Βλαδιμήρου προκάλεσε σοβαρές αναταραχές στην, ως επί το πλείστον, επιφανειακά ήρεμη ζωή της Ορθοδόξου Εκκλησίας Ουκρανίας του Πατριαρχείου Μόσχας. Σύσσωμη η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας αποφάσισε ότι ο Μητροπολίτης δεν είναι σε θέση να διοικεί την Εκκλησία δίνοντας ένα σαφές μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις ότι δηλαδή η «μάχη» για τη διαδοχή του Βλαδιμήρου άρχισε. Το πρώτο «θύμα» των παρασκηνιακών διεργασιών ήταν το «δεξί χέρι» του Μητροπολίτη ο Αρχιεπίσκοπος Αλέξανδρος (Drabinko), ο οποίος παύθηκε από μέλος της Συνόδου με την κατηγορία του «ταραχοποιού». Οι «κακές γλώσσες» λένε ότι ο επίσκοπος ήταν εκείνος που συνέταξε το κείμενο της μη αναγνωρίσεως της κανονικότητας των εργασιών της πρώτης συνεδρίας της Συνόδου και το οποίο υπέγραψε ο Βλαδίμηρος. Τη συνέχεια θα τη ζήλευε ακόμα και ο πιο απαιτητικός θιασώτης της τέχνης του παραλόγου: η Σύνοδος επισκέπτεται τον Μητροπολίτη στο νοσοκομείο, τον πληροφορεί ότι πρόκειται να συνεδριάσει για δεύτερη φορά, ο Βλαδίμηρος τους «ευλογεί» και στη συνέχεια η Σύνοδος αποφασίζει την αποπομπή του Αλεξάνδρου! Ας μη λησμονούμε δε, ότι ο Βλαδίμηρος ήταν εκείνος που προώθησε τον Αλέξανδρο στη Σύνοδο. Βεβαίως όσοι παρακολουθούν το έργο του Μητροπολίτη  Βλαδιμήρου από την εκλογή του στο αξίωμα αυτό το 1992 γνωρίζουν ότι, αυτό που κάποιοι ονομάζουν «σοφή πολιτική» πρόκειται ουσιαστικά για μια προσπάθεια να αποφευχθεί με κάθε τρόπο μια πιθανή σύγκρουση με τη Μόσχα. Είναι λοιπόν πιθανό ότι και ο Αρχιεπίσκοπος Αλέξανδρος «θυσιάστηκε» για να διατηρηθεί αυτή η ισορροπία, κάτι δηλαδή σαν τη γυναίκα του πρωτομάστορα και το γνωστό γεφύρι. Σήμερα έχουν «αυτοπροσδιοριστεί» τρεις ανεπίσημοι υποψήφιοι για τον μητροπολιτικό θώκο στο Κίεβο: ο Μητροπολίτης Οδησσού Αγαθάγγελος, ο ηγούμενος της μονής της Λαύρας των σπηλαίων του Κιέβου Μητροπολίτης Παύλος και ο Μητροπολίτης Donetsk Ιλαρίων. Από ότι φαίνεται πρώτο μέλημα της «τρόικας» είναι η απομάκρυνση όλων εκείνων που μπορούν να δημιουργήσουν εμπόδια στην «πορεία τους προς το Κίεβο». Εντούτοις κάποια στιγμή και οι τρεις θα πρέπει να αντιμετωπίσουν τις «γεωπολιτικές ορέξεις» της Μόσχας. Όπως είναι φυσικό η Εκκλησία της Ρωσίας δεν πρόκειται να επιτρέψει την εκλογή ιεράρχη, ο οποίος, έστω και θεωρητικά, εκφράζεται υπέρ της πλήρης ανεξαρτησίας της Εκκλησίας Ουκρανίας. Έχοντας εξασφαλίσει, με τη βοήθεια των τριών «μνηστήρων», την απομάκρυνση όλων των «ανεπιθύμητων» θα μπορέσει, αν χρειαστεί, να επιβάλει με ευκολία τον δικό της υποψήφιο χωρίς να φοβάται μια πιθανή «εξέγερση» εκ μέρους των υπολοίπων αρχιερέων. Όμως σε αυτό το σημείο ο αφελής συντάκτης του παρόντος σημειώματος θα ήθελε να θέσει το εξής ερώτημα: άραγε συμφέρει την σημερινή πολιτική ηγεσία της Ουκρανίας να παραδώσει αμαχητί στον βόρειο γείτονα έναν τόσο πολύτιμο «συνεργάτη»; Διότι στην περίπτωση που η Μόσχα αποκτήσει τον πλήρη έλεγχο της Εκκλησίας Ουκρανίας, απομακρύνοντας δηλαδή όλους εκείνους που υποστηρίζουν αν όχι την  αυτοκεφαλία, αλλά, τουλάχιστον, την «ουκρανική οδό» αναπτύξεως, τότε η Εκκλησία θα μετατραπεί σε έναν πανίσχυρο πολιτικό παράγοντα, ο οποίος θα είναι σε θέση να υπαγορεύει τους δικούς του όρους για την προσφορά των «καλών υπηρεσιών» του. Σε μια συνέντευξή του από το νοσοκομείο όπου ευρίσκεται, ο Μητροπολίτης Βλαδίμηρος, χωρίς να αναφέρεται συγκεκριμένα στην κατάσταση που δημιουργήθηκε λόγω της παρατεταμένης ασθένειάς του, εκφράζει ορισμένες ενδιαφέρουσες, σύμφωνα με την απολύτως προσωπική άποψη του συντάκτη του παρόντος σημειώματος, σκέψεις (Σ.τ.σ.: στα ρωσικά, http://simvol-veri.ru/xp/mitropolit-vladimir-dumaet-nad-preemnikom-kotoriie-mojet-prodoljit-ego-liniyu-v-upc-mp.html). Συγκεκριμένα εναπόθεσε στα χέρια του Θεού το ζήτημα της ιδρύσεως μιας ενιαίας Ορθοδόξου Εκκλησίας στην Ουκρανία και επιβεβαίωσε ότι ο Πατριάρχης Κύριλλος έχει τη δική του άποψη σχετικά με την μελλοντική εξέλιξη της Ορθοδόξου Εκκλησίας Ουκρανίας, την οποία όμως δεν αποκάλυψε στον Μητροπολίτη. «Δεν μιλήσαμε ανοικτά. Το ζήτημα δεν έχει ωριμάσει. Ο χρόνος θα τα βάλει όλα στη θέση τους», τόνισε ο Μητροπολίτης Κιέβου. Εκτός αυτού, στην ερώτηση σχετικά με το αν έχει υπόψη του κάποιον, ο οποίος θα μπορούσε να συνεχίσει την πολιτική του στην ηγεσία της Εκκλησίας, ο Μητροπολίτης Βλαδίμηρος απάντησε ότι υπάρχουν πολλά ικανά στελέχη και ότι το ζήτημα αυτό τον απασχολεί. «Je veux être calife à la place du calife!», ωρύεται ο μοχθηρός Iznogoud, ο «χαλίφης» επιμένει στην ψευδαίσθηση της διατηρήσεως των ισορροπιών αν και γνωρίζει ότι το σκοινί έχει φαγωθεί επικίνδυνα, η Μόσχα τηρεί «σιγήν ιχθύος», αφήνει τα «παιδία παίζει» περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή για να εκφράσει τη δική της «ετυμηγορία» και οι πολιτικοί καταστρώνουν τα δικά τους σχέδια για το μέλλον της Εκκλησίας Ουκρανίας... εν ολίγοις τίποτα το ασυνήθιστο για τη μετασοβιετική εκκλησιαστική πραγματικότητα! *(Σκεπάζουν τους τρούλους στη Ρωσία με καθαρό χρυσάφι, για να τους βλέπει πιο συχνά ο Κύριος)

On the Sunday of Orthodoxy rector and students of the Russian Seminary prayed in Greek church in Paris

blog counter

On 4 March 2012, the first Sunday of Lent, rector of the Russian Orthodox Theological Seminary in France hieromonk Alexander (Siniakov) and students of the theological school attended the Divine Liturgy at the Cathedral of St Stephen in Paris of the Patriarchate of Constantinople. By tradition, Orthodox immigrants, members of the Local Churches, gather for common prayer on the feast of the Triumph of Orthodoxy.

Metropolitan Emmanuel of France (Patriarchate of Constantinople) officiated at the Divine Liturgy. Concelebrating were Metropolitan John of Western Europe (Patriarchate of Antioch); Archbishop Michael of Geneva and Western Europe (Russian Church Outside of Russia); and priests of the Georgian and Serbian Orthodox Churches, website of the Korsun diocese reports. Singing at the service were choirs of the Greek church, Russian Seminary, and Georgian and Serbian parishes in the Paris region.

At Metropolitan Emmanuel’s request hieromonk Alexander (Siniakov) delivered a sermon after the reading from the Gospel.

The Liturgy was followed by the Office of the Triumph of Orthodoxy and the thanksgiving prayer at the holy icons. Metropolitan Emmanuel greeted his concelebrants and noted that Archbishop Michael of Geneva celebrated in the Greek church in Paris for the first time. He also thanked the rector and students of the Russian Seminary for participating in the Liturgy

.http://www.mospat.ru/

Η Κυριακή της Ορθοδοξίας στο Ορθόδοξο Κέντρο του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Σαμπεζύ της Γενεύης

blog counter

Το Ορθόδοξο Κέντρο του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Σαμπεζύ της Γενεύης, συνεχίζον την θεσπισθείσαν παράδοση εόρτασε με λαμπρότητα και εφέτος την Κυριακή της Ορθοδοξίας και δέχθηκε εις τον Ιερόν Ναό του Αποστόλου Παύλου το πολυπληθές ποίμνιο όλων των Ορθοδόξων Παροικιών των Εκκλησιών του Οικουμενικού Πατριαρχείου, της Ρωσίας, Αντιοχείας, Σερβίας και Ρουμανίας

Της Θείας Λειτουργίας προεξήρχε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ελβετίας κ. Ιερεμίας και Προϊστάμενος του Ορθοδόξου Κέντρου και συλλειτούργησε ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Λαμψάκου κ. Μακάριος, καθώς και όλοι οι ιερείς των άλλων Ορθοδόξων Ενοριών της Γενεύης.

Στον Όρθρο και την Θεία Λειτουργία έψαλαν εμμελέστατα και κατανυκτικά στα Ελληνικά, Γαλλικά, Ρωσικά και τα Ρουμανικά.

Μετά την λιτάνευση των Ιερών Εικόνων, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ελβετίας κ. Ιερεμίας ανεφέρθη στην σημασία της εορτής της Κυριακής της Ορθοδοξίας και το πόσο ο σημερινός χριστιανικός κόσμος , πιστός ερμηνευτής της Οικουμενικής και Συνοδικής Συνειδήσεως προετοιμάζεται για την σύγκληση της Αγίας και Μεγάλης Ορθοδόξου Συνόδου.

Η Ορθοδοξία, είπε δεν χρειάζεται να προτρέχει πιεζόμενη δια να δώση το μήνυμά της, οι συνθήκες όμως της σημερινής εποχής πιέζουν και επιβάλλουν να απαντήσουμε στα επείγοντα και πολλαπλά ερωτήματα του συγχρόνου ανθρώπου.

ΠΗΓΗ.Romfea.gr